نمایش موارد بر اساس برچسب: چربیگیر
گزینه های جایگزین برای تلاطم هوایی مخزن چربیگیر
گزینه های جایگزین برای تلاطم هوایی مخزن چربیگیر
آیا می توان برای کاهش زمان چربیگیری از یک سیستم هم زن هوایی استفاده کرد؟
آبکاران همیشه به دنبال روش هایی برای کاهش زمان فرآیند چربیگیری و بهبود کلی روند چربی زدایی هستند. در بسیاری از موارد می توان با بهینه سازی پارامترهای فرآیند چربیگیری به اهداف بهتری دست یافت. تلاطم در مخزن چربیگیری یکی از راه های بهبود فرآیند است. در مخزن چربی زدایی بدون تلاطم، یک لایه مرزی متشکل از سورفاکتانت های اشباع شده و آلودگی در سطح قطعه ایجاد می شود تا به تدریج تمیز شود. این لایه مرزی در نهایت آلودگی را از طریق همرفت و انتشار از سطح قطعه دور می کند، اما سرعت آن کند خواهد بود. ایجاد تلاطم در مخزن این لایه را بسیار سریعتر جابجا می کند و اجازه می دهد محلول تازه به سطح قطعه جریان یابد، که این امر عملکرد و سرعت چربیگیری را افزایش می دهد.
برگردان: جواد یوسفی
گروه نشریات پوششهای سطحی و پیام آبکار
منبع: نشریه پیام آبکار پاییز 1399 شماره 29
لطفا برای مطالعه ادامه مقاله به سایت نویسنده آن مراجعه فرمایید.
چربیگیری با امولسیون و حلال و آماده سازی سطح - قسمت4 پاکسازی
پاکسازی توسط حلال و چربیزدایی توسط بخار
حلالهای آلی مورد استفاده در پاکسازی سطح عموما از نوع هیدروکربنهای کلرینه شده غیر اشتعال زا از قبیل: تری کلرو اتیلن (تری کلر)، پری کلرو اتیلن (پرکلر) و 1،1،1تری کلرواتان (اتیلن کلروفرم) می باشند. اکثر حلال های آلی به علت سمیت، اشتعال پذیری، اثر بخشی کافی بعنوان محلول پاک کننده اولتراسونیک یا از نظر سهولت بازیابی غیر قابل قبول می باشند. خواص مورد نیاز یک حلال آلی جهت استفاده بعوان پاک کننده عبارتند از :
1 پاک کننده موثر برای انواع آلودگیهای آلی.
2. غیر خورنده باشد.
3 اشتعال ناپذیر باشد.
4. سمیت آن پایین باشد.
5. بوی ملایم یا متوسط داشته باشد.
6. در دمای محیط خشک شود.
7. سطح را بدون تشکیل پیوند با آن ترک کند.
8. .سطح را بدون برجای گذاشتن هیچ نوع ماده مخربی برای اوزن(ODP)، ترکیبات هالوژنه شده، آب، کتونها، ترکیبات آروماتیک یا هر یک از 189 ترکیب لیست شده توسط سازمان هوای پاک ایالات متحده آمریکا بعنوان آلاینده های خطرناک هوا
برخلاف پاک کننده های آبی، پاکسازی توسط حلالهای پاک کننده برپایه انحلال آلودگی، روغن، چربی، واکس، مواد آسفالتی، رزینها و صمغها است. آنها برای پاکسازی سطوح سخت کلیه فلزات، شیشه و برخی پلاستیکها استفاده میشوند.هنگامی که در دستگاههای بخارشوی از این حلالها استفاده می شود، از فرم های مهار شده یا پایدار آنها استفاده می شود زیرا این حلالها تا حدودی سمی هستند و سرعت تبخیر بالایی دارند. این به این دلیل است که آنها ممکن است توسط تقطیر بازیابی شوند و کنترل اتوماتیک این عوامل باید انجام شود....................
برای خواندن ادامه مطلب به سایت نویسنده مقاله مراجعه فرمایید.
پارامترهای طول عمر مفید چربیگیر های محلول - آماده سازی سطح قسمت 7
فاکتورهایی که طول عمر مفید چربیگیر های محلول را محدود میکنند
در بین تمام ضروریات مربوط به یک پاک کننده فلزی طول عمر مفید آن است. اساسا اولین نیاز هر پاک کننده فلزی این است که قادر باشد سطح را هم بصورت شیمیایی و هم فیزیکی تمیز کند. مورد بعدی طول عمر قابل قبول پاک کننده پیش از تعویض آن است و درنهایت ضرورت مشخص عبارت است از هزینه کل فرایند پاک کنندگی، انرژیِ، فراورش مجدد، نگاه داری و هزینه های دفع ضایعات. شش جنبه اصلی مسبب تغییرات بوجود آمده در محلول پاک کننده، که بیشتر مورد بحث قرار می گیرد، به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: تغییرات شیمیایی و تغییرات فیزیکی. دو مورد اول صابونی شدن و کربنیزه شدن به عنوان اثرات شیمیایی طبقه بندی می شوند، در حالی که چهار اثر بعدی فیزیکی هستند. هفتم، جنبه غیر مستقیم نگهداری مناسب است.
1. صابونی شدن 2. از دست دادن قلیائیت آزاد- کربناسیون 3. مقدار بارگذاری مواد جامد 4. بیرون کشیده شدن مواد 5. حجم محلول 6. کمبود عوامل مرطوب کننده 7. تعمیر و نگهداری. تمام شاغلین در حوزه آبکاری یا با این مبانی هفتگانه هستند و اگر نیستند الزاما باید دانش لازم را در ارتباط با پردازش سطح فلز برای پوشش، آنودایزینگ، گالوانیزه کردن، کروماته کردن، الکتروپولیش، رنگ آمیزی فلز و یا سایر روش های آبکاری کسب کنند.
1- صابونی شدن. واکنش صابونی شدنیک مکانسیم صلی برای پاکسازی اولیه است. هر روغنی با قابلیت صابونی شدن یا تشکیل صابون می تواند طی یک واکنش شیمیایی با مواد قلیایی داخل وان مانند سود سوز آور (NaOH) یا پتاس (KOH) صابون مطابق واکنش زیر صابون (R-ONa) و گلیسرول ((C3H5)OH3) تشکیل دهد....
برای خواندن ادامه مطلب به سایت نویسنده مقاله مراجعه فرمایید.
چربی گیر ها و تمیز کننده ها
بدون توجه به نوع چربیگیر، همه پاک کنندهها چربیها و مواد روی قطعات را با یک یا چند روش زیر انجام میشود.
1- فرآیند انحلال(solvent action): در این مکانیزم پاک کننده مواد و چربی را در خود حل میکند.
2- صابونی کردن(saponification): در فرایندهای با قلیاییت بالا، چربیها و مواد روغنی با فرایندهای شیمیایی به صابون تبدیل شده و با شکل حلال در آب در میایند.
3- پاک کنندگی(detergency): عوامل ترکننده فعال سطحی با کاهش کشش سطحی چربیهای سطح، باعث افزایش قدرت نفوذ و کندن چربی از سطح فلز شده و فرایند تمیز کاری را بهبود میدهد.
4- امولسیون کنندگی(emulsification): سوسپانسیون کردن ذرات روغن در فاز آبی که باعث شستشوی سادهتر روغن از سطح میشود که ..........
برای خواندن ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید:
goo.gl/TLbSuG
مرجع جلاپردازان پرشیا
چربیگیری فسفاته همزمان
چکیده
در این کار سعی شد تا به محلولی دست یابیم تا هر سه فرایند چربیگیری فسفاته وپسیو کردن همزمان را انجام دهند.چالش های پیش رو در اولین قدم کنار هم قرار دادن ترکیبات با خواص متفاوت در کنار هم و در نهایت کارایی بالای محصول میباشد.پس از انجام مطالعات حلال و امولسیفایر مورد نظر طراحی گردیده شد. در مرحله بعد طراحی یک ترکیب پسیو کننده سازگار باترکیب مد نظر بوده که بتوان خاصیت پسیو کنندگی را نیز به محلول اضافه نمود.در نهایت محلولی بدست امد که قادر بود سه فرایند مد نظر را هم به روش غوطه وری وهم به روش اسپری کردن در دمای محیط انجام دهد.
مقدمه:
پوشش فسفاته به منظور آماده سازي سطوح آهني، استيل، استيل گالوانيزه يا آلومينيوم مي باشد كه توسط يك محلول رقيق اسيد فسفريك و مواد شيميايي ديگر صورت مي گيرد. سطح فلز با محلول اسيد واكنش شيميايي داده و يك سطح محافظت كننده از كريستالهاي فسفات بر روي لايه ايجاد مي كند. بسته به نوع مواد، وضعیت سطح قطعات، عملیات مکانیکی و شیمیایی قبل از فسفاته کاری، ترکیبات حمام فسفاته و همچنین شرایط کار فسفاته کاری متفاوت می شوند.
سيستمي كه پوشش فسفات را ايجاد مي كند با توجه به اندازه و شكل سطحي كه پوشش بر روي آن ايجاد مي شود، تعيين مي گردد. پوشش دهي قطعات كوچك مانند پيچ، مهره، ميخ و... در حوضچه هاي محلول فسفات انجام مي پذيرد. در برخي از صنايع مانند يخچالسازي از سيستم اسپري و در بدنه اتومبيل از سيستم ديپ اسپري استفاده مي شود. صفحات استيل را مي توان با عبور دادن از محلول فسفات يا به روش اسپري پوشش دهي كرد.
بر طبق آمار، بيشترين استفاده از پوشش فسفات به عنوان پایه رنگ است. پوشش فسفات، مقاومت فلز و نیز قبول رنگ بر روی سطح فلز را زیاد می کند. موارد استفاده به عنوان پایه رنگ در صنایع اتومبیل سازی، لوازم خانگی، قطعات خودرو، صنایع فلزی، روشنایی و غیره می باشد. پوششهاي فسفات همچنين به منظور فراهم نمودن موارد زير استفاده مي شود:
1-یک لایه مقاوم به عنوان پايه روغن
2- شکل دهی سرد: در مواردی که بایستی لوله های فولادی بدون درز ساخته شوند از پوشش فسفات بهترین استفاده را می توان نمود. تبدیل سازی یک سطح فولادی به سطحی با پوشش فسفات این امکان را در اختیار می گذارد که سطح از یک حالت روان و صاف برخوردار گردد. این لغزندگی سطح از جوش خوردن و کشیدن در پاره ای از موارد جلوگیری به عمل آورده و در تولید تأثیر می گذارد. پوشش فسفات روی از نوع سبک تا متوسط در موارد کشش فولاد استفاده می گردد. قسمت فسفاته شده قبلاً بایستی توسط صابون، روغن یا امولسیونی از روغن و اسید چرب پوشش داده شود. پوشش فسفات روی از تماس مستقیم دو سطح فلز در حال سردشدن جلوگیری به عمل می آورد
3- روانکاری سطوح در تماس مستقیم: برای جلوگیری از سایش بین دو فلز وجود یک لایه روغنی و چرب بین آنها لازم است. در مواردی که این سایش زیاد نباشد می توان روش فسفاته کردن را به جای استفاده از روغن به کار برد. قدرت نفوذ پوشش فسفات در فلز و نیز خواص مشترک آن با روغن چرب و یکپارچه بودن آن ازمزایایی است که این روش را قادر می سازد که به جای یک لایه ضخیم از روغن در سطح فلزات استفاده شود.
4- جلوگیری از خوردگی و نگهداری: تبدیل سطح فلز به سطحی که دارای پوشش فسفات می باشد باعث به وجود آمدن خاصیت ضد رطوبت برای آن فلز می شود. میزان حفاظتی که پوشش فسفات بر روی هر فلز ایجاد می کند بستگی مستقیم به ضخامت و مقدار آن و همچنین نسبت مستقیم با وزن مخصوص، نوع و اندازه کریستال ایجاد شده دارد. پوششهاي متنوعی از لحاظ ضخامت و روش تمیز کردن قبل از عملیت فسفات می توانند تهیه شوند. این نوع تولید بستگی به تماس بین محلول فسفاته و سطح فلز و میزان درجه حرارت محلول دارد. این عملیات را می توان برای فلزاتی صاف و ناهموار انجام داد.
5- عایق سازی الکتریکی
چربی گیری گرم
تئوری با نگاه جلاپردازان
چربی گیر ها و تمیز کننده ها:
بدون توجه به نوع چربیگیر، همه پاک کنندهها چربیها و مواد روی قطعات را با یک یا چند روش زیر انجام میشود.
1- فرآیند انحلال(solvent action): در این مکانیزم پاک کننده مواد و چربی را در خود حل میکند.
2- صابونی کردن(saponification): در فرایندهای با قلیاییت بالا، چربیها و مواد روغنی با فرایندهای شیمیایی به صابون تبدیل شده و با شکل حلال در آب در میایند.
3- پاک کنندگی(detergency): عوامل ترکننده فعال سطحی با کاهش کشش سطحی چربیهای سطح، باعث افزایش قدرت نفوذ و کندن چربی از سطح فلز شده و فرایند تمیز کاری را بهبود میدهد.
4- امولسیون کنندگی(emulsification): سوسپانسیون کردن ذرات روغن در فاز آبی که باعث شستشوی سادهتر روغن از سطح میشود. این فرایند در حضور سورفکتانت کامل میشود.
5- غیرلخته سازی (deflocculation): در این فرایند چربی یا روغن سطحی به ذرات ریز تبدیل شده و به صورت سوسپانسیون در محلول در آمده و فرایند تمیزکاری ساده تر میشود.
بدون توجه به فرایند چربیگیری دو گروه مواد وجود دارد که باید از سطح قطعه در فرایند چربیگیری از سطح قطعه پاک شود. یک گروه چربیها و واکسها و روغنهای سطحی هستند و گروه دیگر ذرات جامد شامل رنگدانهها و کثافات سطحی هستند.
روشهای تمیزکاری:
1- حلالهای فرار: این مواد معمولاَ شامل حلالهای پتروشیمی کلردار، با برخی مواد جاذب هستند که چربیها را به خوبی در خود حل میکنند. این مواد خیلی زود کثیف شده و کارایی خود را از دست داده و باید تعویض شوند. بنابراین این روش گران قیمت است. از طرفی این روشها محدودیت های دیگری نیز دارند. این محدودیتها شامل آتش گیری و خطرات زیست محیطی و سمیت بالا میباشند.
2- چربیگیری با بخار: مواد مورد استفاده در این روشها شامل حلالهای کلردار هستند که فقط روغنها را پاک میکنند. قطعه در یک محفظه قرار داده میشود که دارای بخارات حلال است. برای پاک کردن چربیهای دیگر برخی مواقع به شکل اسپری نیز استفاده میشود. اما خطرات سمیت و آتشگیری نیز از محدودیتهای این روش هستند.
3- تمیزکاری امولسیونی: این عمل با استفاده از حلالهای آلی محلول در آب انجام میشود. با استفاده از اثرات سورفکتانت تمام روغنها پاک میشوند. این روش کارایی بالایی داشته و میتواند با اضافه کردن مواد قلیایی بر کارایی آن اضافه شده است.
4- تمیزکاری قلیایی: نمکهای قلیایی شامل سود، سیلیکات و فسفاتها، با هم و با نسبت معین و عوامل فعال سطحی، یک تزکیب بسیار مناسب برای تمیزکاری فلزات است. با انحلال در آب گرم این نوع چربیگیرها بیشتر چربیها را در خود حل میکنند. این روش ارزانترین و کاراترین فرایند در حجمهای زیاد است.
5- پاک کنندگی اسیدی: اسیدهای مورد استفاده در این فرایند بیشتر اسیدهای معدنی مورد استفاده قرار گرفته و با افزایش عوامل تر کننده تمیزکاری به خوبی انجام میگیرد. البته این روش بیشتر شامل فرایندهای زنگ بری میباشد.
6- تمیزکاری مکانیکی: ابزارهای مورد استفاده در این تکنیک شامل برخی فرچههای سیمی، کاغذهای سمباده و فرچه های پلاستیکی هستند.
انتخاب تمیزکننده:
یکی از مهمترین اعمال در فرایندهای آبکاری، تمیزکاری است. تکنیکهای تمیزکاری بسته به نوع فرایند و قطعات و همچنین امکان انجام متفاوت هستند. تمیزکنندهها دارای ترکیبات و فرمولهای مختلفی هستند. اما در فرایندهای آّبکاری تمیزکنندههای قلیایی به خاطر ارزانی و در دسترس بودن و سهولت استفاده نسبت به فرایندهای دیگر بیشترین حجم استفاده را دارند. پارامترهایی که باید در انتخاب نوع چربیگیر لحاظ شود به شرح زیر است:
1- نوع فرآیند و سازگاری با ترکیب پاک کننده
2- دسترس بودن
3- امکان انجام و کاربرد
4- نوع قطعه
5- کارایی
6- قیمت
چربیگیری فسفاته همزمان
تیم تحقیق و توسعه شرکت جلاپردازان پرشیا 95.07.06
چکیده
در این کار سعی شد تا به محلولی دست یابیم تا هر سه فرایند چربیگیری فسفاته وپسیو کردن همزمان را انجام دهند.چالش های پیش رو در اولین قدم کنار هم قرار دادن ترکیبات با خواص متفاوت در کنار هم و در نهایت کارایی بالای محصول میباشد.پس از انجام مطالعات حلال و امولسیفایر مورد نظر طراحی گردیده شد. در مرحله بعد طراحی یک ترکیب پسیو کننده سازگار باترکیب مد نظر بوده که بتوان خاصیت پسیو کنندگی را نیز به محلول اضافه نمود.در نهایت محلولی بدست امد که قادر بود سه فرایند مد نظر را هم به روش غوطه وری وهم به روش اسپری کردن در دمای محیط انجام دهد.
مقدمه:
پوشش فسفاته به منظور آماده سازي سطوح آهني، استيل، استيل گالوانيزه يا آلومينيوم مي باشد كه توسط يك محلول رقيق اسيد فسفريك و مواد شيميايي ديگر صورت مي گيرد. سطح فلز با محلول اسيد واكنش شيميايي داده و يك سطح محافظت كننده از كريستالهاي فسفات بر روي لايه ايجاد مي كند. بسته به نوع مواد، وضعیت سطح قطعات، عملیات مکانیکی و شیمیایی قبل از فسفاته کاری، ترکیبات حمام فسفاته و همچنین شرایط کار فسفاته کاری متفاوت می شوند.
سيستمي كه پوشش فسفات را ايجاد مي كند با توجه به اندازه و شكل سطحي كه پوشش بر روي آن ايجاد مي شود، تعيين مي گردد. پوشش دهي قطعات كوچك مانند پيچ، مهره، ميخ و... در حوضچه هاي محلول فسفات انجام مي پذيرد. در برخي از صنايع مانند يخچالسازي از سيستم اسپري و در بدنه اتومبيل از سيستم ديپ اسپري استفاده مي شود. صفحات استيل را مي توان با عبور دادن از محلول فسفات يا به روش اسپري پوشش دهي كرد.
بر طبق آمار، بيشترين استفاده از پوشش فسفات به عنوان پایه رنگ است. پوشش فسفات، مقاومت فلز و نیز قبول رنگ بر روی سطح فلز را زیاد می کند. موارد استفاده به عنوان پایه رنگ در صنایع اتومبیل سازی، لوازم خانگی، قطعات خودرو، صنایع فلزی، روشنایی و غیره می باشد. پوششهاي فسفات همچنين به منظور فراهم نمودن موارد زير استفاده مي شود:
1- یک لایه مقاوم به عنوان پايه روغن
2- شکل دهی سرد: در مواردی که بایستی لوله های فولادی بدون درز ساخته شوند از پوشش فسفات بهترین استفاده را می توان نمود. تبدیل سازی یک سطح فولادی به سطحی با پوشش فسفات این امکان را در اختیار می گذارد که سطح از یک حالت روان و صاف برخوردار گردد. این لغزندگی سطح از جوش خوردن و کشیدن در پاره ای از موارد جلوگیری به عمل آورده و در تولید تأثیر می گذارد. پوشش فسفات روی از نوع سبک تا متوسط در موارد کشش فولاد استفاده می گردد. قسمت فسفاته شده قبلاً بایستی توسط صابون، روغن یا امولسیونی از روغن و اسید چرب پوشش داده شود. پوشش فسفات روی از تماس مستقیم دو سطح فلز در حال سردشدن جلوگیری به عمل می آورد.
3- روانکاری سطوح در تماس مستقیم: برای جلوگیری از سایش بین دو فلز وجود یک لایه روغنی و چرب بین آنها لازم است. در مواردی که این سایش زیاد نباشد می توان روش فسفاته کردن را به جای استفاده از روغن به کار برد. قدرت نفوذ پوشش فسفات در فلز و نیز خواص مشترک آن با روغن چرب و یکپارچه بودن آن ازمزایایی است که این روش را قادر می سازد که به جای یک لایه ضخیم از روغن در سطح فلزات استفاده شود.
4- جلوگیری از خوردگی و نگهداری: تبدیل سطح فلز به سطحی که دارای پوشش فسفات می باشد باعث به وجود آمدن خاصیت ضد رطوبت برای آن فلز می شود. میزان حفاظتی که پوشش فسفات بر روی هر فلز ایجاد می کند بستگی مستقیم به ضخامت و مقدار آن و همچنین نسبت مستقیم با وزن مخصوص، نوع و اندازه کریستال ایجاد شده دارد. پوششهاي متنوعی از لحاظ ضخامت و روش تمیز کردن قبل از عملیت فسفات می توانند تهیه شوند. این نوع تولید بستگی به تماس بین محلول فسفاته و سطح فلز و میزان درجه حرارت محلول دارد. این عملیات را می توان برای فلزاتی صاف و ناهموار انجام داد.
5- عایق سازی الکتریکی
فسفاتها بر سه قسم اند:
الف ) فسفات آهن
پوشش فسفات آهن به صورت بسیار نرم و ریز بر روی سطح فلز ایجاد می گردد و رنگ آن نیز تا آبی قوس و قزحی است. این فسفات به عنوان پایه ای جهت رنگ کاربرد دارد. از این فسفات به دو روش اسپری و غوطه وری می توان استفاده کرد. روش اسپری کاربرد بیشتری دارد. حد قابل قبول پوشش جهت فسفات آهن بین 0.2 تا 0.8 گرم بر متر مربع است. مزیت مهمی که فسفات آهن در مقایسه با سایر فسفات ها دارد این است که می توان از محلول فسفات و چربیگیر به طور همزمان استفاده کرد. این مورد در سیستمهایی که از لحاظ مخازن و مراحل شستشو مشکل دارند، استفاده می شود.
ب ) فسفات روي
فسفات روی دارای کاربرد فراوان در صنایع مختلف می باشد و از نوع کریستال سنگین زبر تا انواع کریستالی نرم و میکروسکوپی متغیر بوده و انواع رنگهای آن از خاکستری روشن تا خاکستری تیره است. این نوع پوشش هم به صورت غوطه وری و هم به صورت اسپری مورد استفاده قرار می گیرد. میزان پوشش بین 1 تا 5 گرم بر متر مربع خواهد بود. ولی در سیستم غوطه وری این مقدار 2 تا 10 گرم بر متر مربع است. فسفات روی بسته به نوع محلول در دمای 25 تا 70 درجه قابل اجرا است.
ج ) فسفات منگنز
فسفات منگنز بیشترین مصرف را در قطعات داخلی موتور دارد و جهت روانکاری و کاهش اصطکاک استفاده می شود. رنگ این پوشش خاکستری متمایل به سیاه است. مدت زمان لازم جهت پوشش دادن بین 15 تا 30 دقیقه در نوسان است. میزان پوشش بین 5 تا 20 گرم بر متر مربع از سطح فلز می باشد. در این نوع پوشش معمولاً نوع ریز و سفت آن بر نوع درشت و سست ترجیح داده می شود، ولی بستگی به نوع کار و عملکرد دارد. در بسیاری از حالات کریستالها به دلیل عملیات مقدماتی ریزتر می گردند.
جهت آماده سازي فلزات آهني و روان سازي سطوح كاربرد دارد. از ديگر مزاياي استفاده از اين ماده مي توان به كاهش اصطكاك و افزايش مقاومت به خوردگي اشاره نمود.
يك طبقه ديگر از فسفاتها فسفات دي كاتيونيك مي باشد كه اين نوع، داراي قدرت چسبندگي بسيار بالا است و مانع خوردگي قطعات مي گردد.
فسفات تري كاتيونيك نموده كه دامنه كاربرد وسيعي دارند. اين محصولات براي فلزات آهن، روي، آلومينيوم و ... فرموله شده است كه پايه اي براي رنگ به خصوص رنگهاي پودري و ED مي باشد.
خواص فسفات تری کاتیونیک عبارتست از:
- به علت تری کاتیونیک بودن کاملاًسازگار با رنگ الکتروستاتیک است و در محیط قلیایی تجزیه نمی شود.
- رسوب کم و دوام زیاد
- استفاده در دمای محیط و کاهش هزینه اقتصادی
- حذف کنترلهای مربوط به دما
چالشی که در این کار مطرح بود اعمال چربی گیری فسفاته همزمان بر روی قطعاتی بود که به روغن های صنعتی اغشته شده بودند.جنس این قطعات اهن بوده بنابراین عملکرد فسفاته منگنز مطرح می باشد.
مرحله اول ترکیب کردن یک حلال هیدروکربنی همراه محلول فسفاته بود، این دو محلول غیر قابل امتزاج هستند بنابراین برای ترکیب این دو از یک ماده امولسیون کننده استفاده میشود .
بر این اساس محلول فسفاته و چربی گیر همزمان شامل موارد زیر باید باشد:
1) حلال چربیگیر شامل امولسیون در یک محلول اسیدی
2) محلول فسفات شامل یک تسریع کننده
در این چالش بدنبال متدی بودیم تا بتوان ضمن فسفاته کردن سریع سطح به طور موثر و مفیدی بتواند آلودگی های سطح مانند چربی های زیاد، گریس ها، اکسیدهای فلزی، گرد و خاک و غیره را در دمای اتاق بدون تمییزسازی اولیه پاک کند. و همچنین قابلیت استفاده به صورت مالشی روی سطح فلزات و یا اسپری کردن روی سطح فلزات و یا قوطه ور کردن فلزات در آن را دارا باشد.
از طرف دیگر دنبال آماده سازی محلولی پایداری هستیم که فشار بخار محلول پاییی داشته بوده و به راحتی با آب سرد هم امتزاج پذیر باشد .از طرف دیگربا توجه به الودگی روغنی بسیار بالای قطعات به جستجوی محلولی هستیم که بتوان در آن حلال های هیدروکربنی را داشته باشیم در عین حال که یک نسبت مناسب از آب را در آن داشته باشیم تا اسید فسفریک در آن غلظت لازم را داشته باشد و محیط بسیار اسیدی نباشد. در نهایت روش بدست امده بر سطح آهن و روی یا آلیاژهای آن ها می تواند به طور همزمان هم چربیگیری و هم فسفاته انجام دهدو مقاومت مناسبی از خوردگی در آنها ایجاد کند. که در این روش یک امولسیون از یک حلال چربیگیر در یک محلول اسیدی فسفات های قلیایی استفاده شد.
در مرحله بعد بدنبال یافتن راهی بودیم تا علاوه بر فسفاته چربیگیری همزمان عمل پسیو کردن قطعات را نیز همزمان انجام دهیم با افزودن ترکیبات معدنی جدید به محلول قبل ترکیب جدیدی ایجاد گردید که قادر به انجام این فرایند میباشد. در این روش ازتسریع کننده هایی استفاده گردید که به عنوان تسریع کننده ی اکسید شدن پوشش فسفات از آهن دو ظرفیتی به آهن سه ظرفیتی می باشد و نقش یک تسریع کننده را دارا می باشد.
متد انجام کار
در این کارمحلول را باید طوری ساخت که بتون حلال های هیدروکربنی را در آن حل کرد طوری که در آن نسبت مناسبی آب هم وجود داشته باشد که اسید فسفریک موجود در آن غلظت مناسب داشته باشد و محیط زیادی اسیدی نباشد.
انتخاب حلال از بین برنده چربی:
حلال هایی ترجیح داده می شوند که دمای فرآیند فشار بخار کمی داشت باشد و فرار نباشد از طرفی هم نقطه جوش خیلی بالا نداشته باشد که در این صورت به سطح می چسبند و از فرآیند جلو گیری میکنند.( در حلال هایی که مورد بررسی قرار گرفته اند آنهایی که نقطه جوش 130 تا 300 دارند مناسب اند.)
حلال های با خاصیت چربی زدایی نرمال و در این محدوده ی نقطه جوش که با محلول اسیدی فسفات سازگار هستند می توانند در این روش مورد استفاده قرار گیرند.
مثال های از این دست:
1) هیدرو کربن های آروماتیک: مثل نفتا
2) هیئرو کربن های آلیفاتیک: مثل پارفین (کرسین)
برای نگهدازی حلال های چربی زدا در محلول اسیدی در حالت پایدار امولسیونی در طول فرآیند به یک عامل امولسیون ساز نیاز است.
مواد غیر یونی به علت داشتن قابلیت امولسیون کردن حلال آلی در اسیدی به عنوان عامل امولسیون کننده بیشتر استفاده میشود.
فرآیند چربیگیری و فسفاته همزمان در دماهای بالا بهتر عمل میکند اما پوشش می تواند بر روی سطح زینک در دمای اتاق هم نشیند.
پس از تهیه این محلول با فرمولاسیون مخصوص بخود هم میتوان از روش غوطه وری وهم از روش اسپری کردن استفاده نمود.این محلول دارای این ویژگی میباشد که در دمای محیط کارایی بالایی داشته ونیازمند اعمال دما برای انجام فرایند مورد نظر نمی باشد.
بحث ونتیجه گیری:
با توجه به اهداف ذکر شده محلول نهایی باید قادر می بود ترکیبات اسیدی وچربیگیری را همزمان داشته باشد.پس از طراحی حلال وامولسیون کننده مناسب پوشش فسفاته بر روی قطعاتی که از قبل مرحله چربیگیری را طی نکرده بودند ایجاد شد.در مرحله بهد سعی گردید تا علاوه بر فسفاته عملیات پسیو کردن نیز صورت گیرد که با مطلعات انجام شده ترکیب تسریع کننده مناسبی که با فرمولاسیون محلول سازگاری داشته باشد پیش بینی واستفاده شد و سر انجام به محلولی دست یافتیم که هر سه فرایند فسفاته چربیگیری وپسیو کردن همزمان را انجام می دهد.
روش فسفاته کردن و چربیگیری سطح فلز به صورت همزمان
در بسیاری از صنایع فلزی حذف چربی ها و ترکیبات قیر مانند، مواد مورد نیاز، اکسید های فلزی و مانند آن برای به کاربردن یک پوشش محافظ برای جلوگیری از
خوردگی و رنگ کردن سطح بخش هایی از فلزات مورد نیاز است. تا کنون چربیگیری و فسفاته کردن به صورت دو مرحله ی مجزا به کار گرفته می شدند که ابتدا مرحله ی چربیگیری و شستشو انجام می شود سپس عمل فسفاته کردن انجام می شود. بزرگترین خواسته ی صنعت تبدیل این دو مرحله ی مجزا به یک مرحله است و
بسیاری از تحقیقات در این زمینه صورت می گیرد. تمام تلاش هایی که در این زمینه صورت گرفته است در جهت ترکیب کردن یک حلال هیدروکربنی و محلول فسفاته کردن و ایجاد یک محلول پایدار با یک فرمولاسیون بوده است. مشکلی که برای این موضوع وجود داشته است این است که محلول حاوی حلال هیدروکربنی و محلول آبی فسفاته ممکن است غیر قابل امتزاج باشند و تشکیل دو فاز جداگانه را دهند که در اینجا استفاده از یک ماده ی امولسیون کننده پیشنهاد می شود.
تعداد محلول های در دسترس وجود دارد که ترکیب مواد برای عمل فسفاته کردن و چربیگیری است. برخی از این محلول های رایج دارای درصد به نسبت کمی از حلال پاک کننده یا حلال غیر قابل امتزاج با آب هستند مانند الکل یا گلیسول. این محلول ها می توانند به طور رضایت بخشی به کار برده شوند برای فسفاته کردن بخش هایی از فلزات که آلودگی زیاد ندارند و باید همراه باشد با به کاربردن در حرارت بالا یا سایش و برس کشی برای برداشتن لایه هایی از چربی ها. این محلول ها برای چربیگیری آماده نشده اند و بیشتر و برای اطمینان حاصل کردن از نفوذ مواد فسفاته به سطح فلز و مرطوب کردن سطح برای عمل فسفاته کردن است.
تلاش های دیگری در جهت به دست آوردن یک محلول هموژن برای چربیگیری و فسفاته کردن به صورت همزمان و با یک فرمولاسیون صورت گرفت. در یکی از این موارد از یک محلول حاوی درصد بالایی از الکل که اغلب شامل مقدار کمی حلال هیدروکربن بود و درصد کمی از اجزای عمل فسفاته استفاده شد. اما مخلوط حاصل نتیجه ی رضایت بخشی به همراه نداشت چرا که مقدار زیاد الکل در مقابل آب نه تنها یک محلول آتش گیر را حاصل می کرد بلکه به علت کم بودن مقدار آب غلظت اسید فسفریک بسیار بالا می رفت و یک اسید بسیار قوی تشکیل می شد که باعث تخریب سطح فلز می شد. و مشکل دیگر هم تبخیر بالای الکل بود و یک محلول ناپایدار ارائه می دهد. راه دیگری که به کار برده شد در جهت کاهش استفاده از مقادیر زیاد الکل، استفاده از یک حلال غیر قابل امتزاج با اجزای عمل فسفاته بود که مستلزم به کار بردن حرارت زیاد بود.
برای مشاهده کامل متن در سایت نویسنده لطفا کلیک کنید
آنالیز چربیگیری گرم
دستورالعمل کنترل کیفی چربی گیری مناسب آبکاری (الکتریکی و گرم)
ابتدا مقداری از ماده چربی گیری (الکتریکی یا گرم) را برداشته، سپس 5 گرم از آن را در یک بشر حل کرده و در بالن 100 میلی لیتری ریخته، به حجم رسانیده شود. این محلول بسان محلول 50 گرم بر لیتر است. سپس مقدار لازم از محلول برداشته می شود و بر اساس دستورالعمل، آنالیز می شود.
اگر مقدار نمک محلول چربیگیری، همان مقدار 50 گرم بر لیتر بدست آمد بدین معناست که نتیجه قابل قبول است. به علت اشتباهات انسانی حدود 5 الی 10 درصد خطا قابل قبول می باشد.
آنالیز چربیگیری گرم
مواد شیمیایی مورد نیاز:
· اسید کلریدریک 1 مولار
· محلول کلرید باریم (100 گرم بر لیتر)
· معرف فنل فتالئین (1 گرم در لیتراتانول)
تجهیزات مورد نیاز:
· ارلن مایر 300 میلی لیتری
· پیت 10 میلی لیتری
· استوانه مدرج 50 میلی لیتری
روش انجام آزمایش
· 10 میلی لیتر از محلول را توسط یک پیپت داخل ارلن مایر 300 میلی لیتری بریزید. (در دمای 20 درجه سانتیگراد)
· حدود 50 میلی لیتر آب مقطر اضافه نمایید
· 50 میلی لیتر محلول کلرید باریم بیافزیید
· 3-2 قطره معرف فنل فتالئین اضافه نمایید
· بوسیله اسید کلریدیرک 1 مولار محلول را تیتر نمایید تا رنگ آن از صورتی به بی رنگ تبدیل گردد.
محاسبه:
غلظت نمک چربیگیری بر حسب گرم برلیتر AK مساوی 7.28 * حجم مصرفی اسید کلریدریک 1 مولار
چربیگیری بخش پنجم
زمان عملیات چربی گیری
این زمان برای شیوه ی غوطه وری 5 تا 7 دقیقه و برای شیوه ی پاششی 2 تا 5 دقیقه می باشد . این زمان بستگی مستقیم به حلالیت چربی و روغنهای سطح قطعه دارد .
مکانیزم چربی گیر
مکانیزم چربی گیری به نوع محصول و مکانیزم تولید بستگی دارد که قاعدتا بایستی روشی اقتصادی باشد و در هر مرحله عملیات اصلاح شود
چربیگیری بخش چهارم
حل کننده ی روغنها و چربی های معدنی
عنوان حل کننده ی روغنها و چربی های معدنی
- تری سدیم فسفات و هگزا متا فسفات به عنوان نفوذ کننده در چربی های سخت
- سدیم متا سیلیکات و سدیم دی سیلیکات به عنوان رقیق کننده
- اسید بوریک – سدیم تترا بورات به عنوان تنظیم کننده PH محلول ، سولفات سدیم و نیترات سدیم به عنوان بازدارنده و جلوگیری از خورندگی
- تری اتانول آمین و سیانور سدیم
- نمک های احیا کننده به عنوان خنثی نمودن اکسیدهای سطح فلز ، ید بوریک – سدیم تترا بورات به عنوان تنظیم کننده PH محلول ، سولفات سدیم و نیترات سدیم به عنوان بازدارنده و جلوگیری از خورندگی
- تری اتانول آمین و سیانور سدیم
- نمک های احیا کننده به عنوان خنثی نمودن اکسیدهای سطح فلز
شرایط محلول پاک کننده ی قلیایی
- برای چربی گیری قطعاتآهنی و فولاد باید از پاک کننده ی قلیایی با PH بین 12 تا 14 استفاده نمود
- برای چربی گیری فلزات مسی برنز و آلیاژهای مربوطه از پا کننده های قلیایی با PH بین 11 تا 12 استفاده نمود
- برای چربی گیری فلزات روی ، آلومینیوم و آلیاژهای مربوطه از پاک کننده قلیایی با PH بین 9 تا 11 استفاده نمود
- بایستی توجه شود که چربی گیر با توجه به محدوده PH عنوان شده است .
چربیگیری بخش سوم
چربی زدایی با محلولهای قلیایی
آلودگی های چرب روی سطح قطعات فلزی ، به وسیله ی پاک کننده های قلیایی حل شده و تشکیل محلول های امولسیونی می دهد . با دور کردن قطعه از محلول امولسیونی ، تماس آب با سطح قطعه برقرار شده و قطعه آب پذیر می شود . تایید و کیفیت چربی گیرهای قلیایی به عوامل زیر بستگی مستقیم دارد :
- شکل هندسی قطعه
- نوع چربی ، کهنه یا نو بودن و درجه ی حلالیت آن
- حد و مرز مورد نظر برای تمیز شدن
- انتخاب چربی گیر مناسب نسبت به فلز مورد مصرف
- قدرت چربی گیری ماده انتخابی
- درجه حرارت و غلظت محلول چربی گیر
- شیوه ی چربی گیری
ترکیبات پاک کننده های قلیایی
ترکیبات مختلف پاک کننده های قلیایی به شرح زیر می باشد :
- هیدروکسید سدیم و هیدروکسید پتاسیم به عنوان صابونی کننده و امولسیونر
- کربنات سدیم و کربنات کلسیم
چربیگیری بخش دوم
زیرسازی سطح فلزات برای پوششهای تکمیلی
به منظور رفع روغن ، چربی ، گریس و غبار موجود بر روی سطح قطعات عملیات چربی گیری جهت زدودن آلودگی های مزبور ، به سه طریق ذیل صورت می پذیرد :
الف : به صورت سرد با محلولهای خنثی نظیر پرکلراتیلین – تری کلراتیلین – نفت و بنزین
ب: به صورت گرم با محلولهای قلیایی نظیر هیدروکسیدسدیم و کربنات سدیم و پاک کننده های سنتز شده
ج : به صورت الکتریکی ، کاتدی و آندی ، روش اولتراسونیک ( در صنایع خودروسازی ) چربی گیری به طریق سرد ( الف ) ، به دلیل وقت گیر بودن و ضعف کیفیت در این صنعت مطرح نمی باشد . در روش الکتریکی حجم سرمایه گذاری اولیه بسیار زیاد است
و همچنین با توجه به مصرف الکترولیتها ، مقرون به صرفه و اقتصادی نیست . طریقه ی شستشوی گرم با مواد قلیایی ، به دلیل کم هزینه بودن ، سرمایه گذاری اولیه کم و .... در صنایع فلزی بیشتر موردتوجه بوده و امروزه در صنایع متداول می باشد
چربیگیری بخش اول
پاک کننده قلیایی خوب
:بطور کلی یک پاک کننده قلیایی ( چربیگیر ) خوب باید دارای خواص زیر باشد
1- قدرت حل کنندگی قوی
2- قدرت پراکنده نمودن جامدات
3- قابلیت شستشو
4- قدرت امولسیون کردن برای مایعات
5- کشش سطحی کم و قابلیت ترسازی
6- پایداری
7- غیررسمی بودن
8- مقرون به صرفه بودن
لذا با توجه به شرایط ذکر شده و همچنین برآورد امکانات موجود و همچنین فرآیند بعد از چربیگیری با مشاوره ی متخصصین بهترین روش را انتخاب نمایید