نسخه جدید سایت

شما در حال مشاهده سایت آرشیوی هستید

لطفا از نسخه جدید سایت با امکانات جدید دیدن فرمایید. اینجا کلیک کنید

نمایش موارد بر اساس برچسب: فسفاته و چربیگیری همزمان

در بسیاری از صنایع فلزی حذف چربی ها و ترکیبات قیر مانند، مواد مورد نیاز، اکسید های فلزی و مانند آن برای به کاربردن یک پوشش محافظ برای جلوگیری از

خوردگی و رنگ کردن سطح بخش هایی از فلزات مورد نیاز است. تا کنون چربیگیری و فسفاته کردن به صورت دو مرحله ی مجزا به کار گرفته می شدند که ابتدا مرحله ی چربیگیری و شستشو انجام می شود سپس عمل فسفاته کردن انجام می شود. بزرگترین خواسته ی صنعت تبدیل این دو مرحله ی مجزا به یک مرحله است و

بسیاری از تحقیقات در این زمینه صورت می گیرد. تمام تلاش هایی که در این زمینه صورت گرفته است در جهت ترکیب کردن یک حلال هیدروکربنی و محلول فسفاته کردن و ایجاد یک محلول پایدار با یک فرمولاسیون بوده است. مشکلی که برای این موضوع وجود داشته است این است که محلول حاوی حلال هیدروکربنی و محلول آبی فسفاته ممکن است غیر قابل امتزاج باشند و تشکیل دو فاز جداگانه را دهند که در اینجا استفاده از یک ماده ی امولسیون کننده پیشنهاد می شود.
تعداد محلول های در دسترس وجود دارد که ترکیب مواد برای عمل فسفاته کردن و چربیگیری است. برخی از این محلول های رایج دارای درصد به نسبت کمی از حلال پاک کننده یا حلال غیر قابل امتزاج با آب هستند مانند الکل یا گلیسول. این محلول ها می توانند به طور رضایت بخشی به کار برده شوند برای فسفاته کردن بخش هایی از فلزات که آلودگی زیاد ندارند و باید همراه باشد با به کاربردن در حرارت بالا یا سایش و برس کشی برای برداشتن لایه هایی از چربی ها. این محلول ها برای چربیگیری آماده نشده اند و بیشتر و برای اطمینان حاصل کردن از نفوذ مواد فسفاته به سطح فلز و مرطوب کردن سطح برای عمل فسفاته کردن است.
تلاش های دیگری در جهت به دست آوردن یک محلول هموژن برای چربیگیری و فسفاته کردن به صورت همزمان و با یک فرمولاسیون صورت گرفت. در یکی از این موارد از یک محلول حاوی درصد بالایی از الکل که اغلب شامل مقدار کمی حلال هیدروکربن بود و درصد کمی از اجزای عمل فسفاته استفاده شد. اما مخلوط حاصل نتیجه ی رضایت بخشی به همراه نداشت چرا که مقدار زیاد الکل در مقابل آب نه تنها یک محلول آتش گیر را حاصل می کرد بلکه به علت کم بودن مقدار آب غلظت اسید فسفریک بسیار بالا می رفت و یک اسید بسیار قوی تشکیل می شد که باعث تخریب سطح فلز می شد. و مشکل دیگر هم تبخیر بالای الکل بود و یک محلول ناپایدار ارائه می دهد. راه دیگری که به کار برده شد در جهت کاهش استفاده از مقادیر زیاد الکل، استفاده از یک حلال غیر قابل امتزاج با اجزای عمل فسفاته بود که مستلزم به کار بردن حرارت زیاد بود.

 

برای مشاهده کامل متن در سایت نویسنده لطفا کلیک کنید

 

banner agahi2

 

منوی سایت