آیا مس کرونا را از بین می برد؟
مس از قدیمی ترین فلزاتی است که در تمدن و فرهنگ سراسر ملل نقش به سزایی داشته است. بیش از 5000 سال قبل مس را برای سلامتی ما حیاتی شناخته اند. در چین آن را (چی)، نمادی برای سلامتی و در مصر باستان (آنخ) نمادی برای زندگی ابدی می نامیدند. از نظر فنیقی ها، سلامتی مترادف با آفریدوت الهه عشق و زیبایی است.
مس یک ماده ی معدنی ضروری برای اندامهای زنده است چون سهمی کلیدی در ساخت آنزیم تنفسی سیتوکروم اکسیداز سی دارد.
بیل کیویل استاد مراقبت های بهداشت محیط در دانشگاه ساوتهمپتون می گوید: هنگامی که ویروس آنفولانزا، باکتری هایی چون E.coli ، ابر باکتری هایی چون MRSA و حتی ویروس کویید 19 روی سطح سخت قرار می گیرند می توانند چهار تا پنج روز زنده بمانند اما وقتی روی سطوح مسی و برنجی قرار می گیرند. در عرض چند دقیقه شروع به مرگ می کنند و در عرض چند ساعت کاملا از سطح حذف می شوند. در سال 1983 ، پزشکی محقق فیلیس . جی. کوهن اولین انتقاد از مضرات حذف مس از بیمارستان ها را به عرصه تحقیق و نگارش درآورد. در حین تمرین آموزشی در زمینه بهداشت در مرکز پزشکی هاموت در پیتسبورگ دانش پژوهان سطوح مختلفی را در اطراف بیمارستان، از جمله کاسه توالت و دستگیره های در را با ضدعفونی کننده ها تمیز می کردند. او متوجه شد که توالت ها از میکروب ها تمیز هستند ، در حالی که برخی از وسایل ضروری هنوز بسیار آلوده بوده اند. از این وسایل نمونه برداری شد و در ظروف کشت و آگار عمل تکثیر انجام شد مشاهدات نشان داد، باکتری های خطرناکی روی این سطوح حضور دارند. آلودگی، ویروس ها و باکتری ها روی دستگیره ی درها و بشقاب های درخشان و همچنین روی درب بیمارستان از جنس استنلس استیل با حدود 88٪ آهن و 12٪ کروم در مقابل دستگیره درها و صفحات فشرده برنجی که معمولاً 67٪ مس و 33٪ روی است بسیار بیشتر مشاهده می شوند. در نهایت، او مقاله خود را با یک نتیجه گیری ساده برای کل سیستم مراقبت های بهداشتی گردآوری کرد. “اگر بیمارستان شما در حال بازسازی است ، سعی کنید سخت افزار برنجی قدیمی را حفظ کنید یا آن را در مصالح ساختمانی بیشتر تکرار کنید. اگر سخت افزار فولاد ضد زنگ دارید ، مطمئن شوید که روزانه ضد عفونی می شود ، به ویژه در بخش های مراقبت های ویژه.”
