انجمن صنایع آبکاری
معایب اساسی سیستمهای گالوانیزه سیانوری
گالوانیزه سیانوری
• معایب اساسی سیستمهای سیانوری :
1. سمیت :
علیرغم وجود روشهای حذف سیانور ، هزینه این عمل یک فاکتور مهم در آبکاری گالوانیزه است .
در بعضی کشورها این هزینه از یک تا سه برابر هزینه نگهداری خود وانهای گالوانیزه است .
لذا هزینه نصب تصفیه خانه از نظر مالی از یک طرف و هزینه های خنثی سازی از طرف دیگر برای آبکاران سنگین است.
2. هدایت نسبتا ضعیف وان :
هدایت محلولهای سیانوری در مقایسه با وانهای اسیدی بر پایه کلراید خیلی کمتر است در نتیجه ذاتا در مصرف انرژی تاثیر خواهد گذاشت.
3. راندمان پائینتر:
راندمان وانهای سیانوری خیلی متغییراست مقدار سیانور و دمای وان در راندمان وانهای سیانوری موثر است (در بارل با دانسیته A/dm22/5 راندمان 90 – 75% در وانهای ثابت افت کرده حتی تا 50% در دانسیته A/dm26 )
4. ضعف leveling :
عمق براقیت مشاهده شده ازسیستم سیانوری بطور پیوسته طی چند دهه اخیر زیادتر شده است اما هیچکدام براقیت لولینگ وانهای اسید کلرایدی ندارد ( دوبرابر وانهای سیانوری )
5. تردی هیدروژنی :
اصولا یکی از بزرگترین معایب آبکاری از انواع مختلف، بحث تردی هیدروژنی قطعات بعد از آبکاری است که علی الخصوص برروی قطعات سختکاری شده بیشتر نمایان است.
::: هرچه راندمان وان آبکاری کمتر باشد ، تردی هیدروژنی بیشتر است.
::: تحقیقات زیادی روی این زمینه شده است و آخرین راه حلها برای حذف آن استفاده از روش mechanical zinc plating است.
::: همچنین میتوان جهت کاهش اثرات تردی در وانهای آبکاری از oven در دمای 210 – 160 و صرف زمان حداکثر تا 72 ساعت استفاده کرد.(بسته به نوع استانداردها)
اطلاعیه :
مطالب فوق تنها بخش کوچکی از دوره یک روزه آموزش آبکاری گالوانیزه است که در جهاد دانشگاهی شریف برگزار میگردد مطالبی که حتی برای ابکاران با تجربه نیز تازگی دارد برای ثبت نام با انجمن آبکاری تماس بگیرید
منبع: کانال انجمن صنایع آبکاری @ ipia1386
دلایل پوسته شدن آبکاری پلاستیک
مقالات آزمون و تست و کنترل در آبکاری
یکی از مهم ترین مشکلاتی که در آبکاری بوجود می آید جداشدن ویا در اصطلاح پوسته شدن لایه آبکاری می باشد.
دلیل اصلی جداشدن لایه آبکاری عدم چسبندگی مناسب به لایه زیرین میباشد
که میتواند در اثر شوک حرارتی، ضربه وتنش مکانیکی و...... ایجادشود.
در آبکاری پلاستیک یکی از مشکلات مهم جدا شدن لایه آبکاری از سطح پلاستیک می باشد که میتواند به علل زیر مرتبط باشد:
۱-مناسب نبودن قطعه پلاستیک
که میباید قطعه ترجیحا از جنس پلیمر ABS باشد
۲- وجود لایه هوا در سطح ABS
که میباید گرانول ABSبه خوبی گاز گیری شود
۳-استفاده از مواد دست دوم وآسیابی
که باید از مواد نو استفاده شود
۴-پایین بودن دمای محلول اچینگ
که میباید دما کنترل شود
۵-پایین بودن اسید کرومیک وسولفوریک محلول اچینگ
که بعد از آنالیز میباید محلول را تنظیم نمود
۶-بالا بودن کروم ۳ ظرفیتی درمحلول اچینگ
که بهتر است محلول تعویض شود
۷-بالا بودن مقدار بوتادین در محلول
که بهتراست محلول تعویض شود
۸-اچ نشدن یکنواخت قطعات
که بهتراست قطعات در حین فرآیند اچینگ حرکت داشته باشند
لازم به ذکر است در زمستان وبه دلیل تنش حرارتی بهتر است قطعات اچ بیشتری داشته باشند"
منبع : کانال انجمن آبکاری @ipia1386
پیش نویس آیین نامه آبکاری ، عملیات حرارتی ، رنگ کاری و شستشو
پیش نویس آیین نامه آبکاری ، عملیات حرارتی ، رنگ کاری و شستشو
پیش نویس آیین نامه احداث کارگاه های آبکاری - تصویب نشده
تدوین شده توسط گروه مشاورین- زمستان 96
فهرست مطالب:
1-1 فضاهای مورد نیاز درسالن تولید 5
1-1-2 فضا جهت تردد وسایل حمل و نقل. 6
1-1-5 سایر ویژگی های سالن فرآوری و تولید 7
3-2 ایمنی موارد مربوط به خط تولید 9
3-2-3 ایمنی در برابر آتش سوزی.. 10
3-2-6 شست و شوی وان ها و بررسی هودها و کانال های تهویه. 12
3-2-8 ایمنی رنگ کاری و پوشش دهی. 14
3-2-9 ایمنی مربوط به چربی زدایی. 14
3-2-10 ایمنی رنگ کاری الکتروستاتیک... 15
4- قوانین مربوط به انبار و ذخیره سازی مواد و تجهیزات.. 16
4-1 علايم مشخصه براي وسايل و ظروف در آزمایشگاه 17
4-2 طريقه انبار كردن مواد خطرناک.. 18
4-2-1 مخزن انبار مايعات قابل اشتعال 18
4-2-2 مخازن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال 20
ج- انبار كردن بشكه‌ها يا ظروف محتوي مايعات خطرناك 21
4-2-4 سيلو كردن مواد شيميايي خشك 23
4-2-5 محصور ساختن محل توليد و نگهداري مواد منفجره 24
4-3 انبار قطعات، لوازم و تجهیزات مربوط به تعمیر و نگهداری ماشین آلات.. 25
5- قوانین مربوط به حذف پساب و مسایل زیست محیطی. 25
5-2 جمع آوري گازها و بخارها 26
5-3 جلوگيري از اختلاط مخاطره‌انگيز گازها 26
هدف
هدف از تدوين اين ضابطه تعيين حداقل ویژگیهای فني و ایمنی کارگاه های آبکاری مي باشد.
دامنه کاربرد
این ضابطه برای تاسیس و بهره برداری کارگاه های آبکاری و استفاده کارشناسان اداره کار و تامین اجتماعی کاربرد دارد.
تعاريف و اصطلاحات
آستانه مقادیرحدی یا ماکزیمم غلظت مجاز [1]: بیشترین میزان ماده ای که میتواند در هوا در یک شیفت 8 ساعته و 5 روز در هفته وجود داشته باشد.
میانگین وزنی زمانی[2]: مترادف ماکزیمم غلظت مجاز
پی پی ام[3]: قسمت درمیلیون یا میلیگرم برمترمکعب (mg/m3) که برای گازها بهکار میرود. برای ذرات ریز فقط mg/m3 مطرح میشود.
دوز کشنده[4]: مقدار مواد مهلک اندازه گیری شده به ازای هر کیلو وزن جاندار درمعرض که در 50% درصد موارد باعث مرگ شده است.
نقطه اشتعال: حداقل دمایی که در آن دما مایع بخاراتی تولید می کند که دارای غلظت کافی برای آتش گرفتن باشد . روش تست در ضمیمه الف توضیح داده شده است.
حد اشتعال پایینی[5] : کمترین غلظت یک ماده که می تواند تولید یک شعله نماید. حد اشتعال پایینی معمولا به صورت درصد حجمی ماده در هوا بیان می شود.
منطقه بخارات: هر فضایی شامل وان غوطه وری به همراه خروجی آن، تجهیزات خشک نمودن و انتقال، و منطقه اطراف آن که غلظت بخار از 25 درصد حد اشتعال پایینی مایع موجود دروان تجاوز کند.
الف - در اين آيين نامه مايع قابل اشتعال به مايعاتي اطلاق ميشود كه نقطه اشتعال آنها از 93 درجه سانتيگراد كمتر باشد.
ب - مايعاتي كه نقطه اشتعال آنها از 100 درجه سانتيگراد بيشتر باشد مايع غيرقابل اشتعال ناميده ميشود.
وان غوطه وری: وانی است محتوی مایعاتی غیر از آب که برای غوطه وری و پوشش دهی استفاده می شود. یک قطعه می تواند در آن غوطه ور شده یا در بالای آن در معرض بخارات حاصل از وان قرار داده شود.
1-کارگاه آبکاری
1-1 فضاهای مورد نیاز درسالن تولید
1-1-1 فضا جهت ماشین آلات
پس از مشخص شدن ابعاد ماشين آلات، علاوه بر اين ابعاد، باید در تعيين فضاي لازم موارد زير را نیز در نظرگرفت :
ماده1 - پلكان و سكو جهت ماشين هايي كه داراي ارتفاع زياد مي باشد.
ماده2 - فضاي مورد نياز جهت تعمير دستگاه خصوصاً وقتي وسايل حجيم براي جابهجايي مورد استفاده باشند.
ماده 3- حريم دستگاه جهت رفت و آمد کاربرکه دارای فاصله حداقل 1متر از دیوارها و در طرف ضلع يا اضلاعي از دستگاه است كه نياز به سركشي دارد.
ماده 4- راههاي فرار به هنگام خطر
ماده 5- براي مواد اوليه، فرآورده حدواسط يا اقلام بسته بندي مورد مصرف درجريان توليد و دركنار خط توليد فضاي لازم پيش بيني شود.
1-1-2 فضا جهت تردد وسایل حمل و نقل
مسير حركت وسايل نقليه برقی يا دستي بهتر است توسط خط كشي كاملاً مشخص باشد، حداقل عرض مسير جهت ليفتراك 4 متر خواهد بود.
1-1-3 فضا جهت تردد پرسنل
چنانچه ترافيك سالن كم باشد مي توان از مسير وسايل حمل ونقل جهت پرسنل نيز استفاده نمود ماده 6: در صورت ایجاد ترافیک بايد مسير جداگانه با عرض مناسب درنظر گرفته شود، عرض مسير جهت عبور هم زمان به شرح ذيل پيشنهاد مي شود:
عرض مسير جهت عبور يك نفر cm 70
عرض مسير جهت عبور دو نفر cm 126
عرض مسير جهت عبور سه نفر cm 187
عرض مسير جهت عبور چهار نفر cm 248
ماده7: در ساختمان هاي صنعتي عرض هر مسير و عبور پرسنل را براساس تعداد كل پرسنل كارگاه نيز مي توان در نظر گرفت، در اين صورت :
کارخانه هایي كه تا 100 پرسنل دارند عرض معمولي مسير cm 120
کارخانه هایي كه تا 200 پرسنل دارند عرض معمولي مسيرcm 180
کارخانه هایي كه تا 500 پرسنل دارند عرض معمولي مسير cm 240
1-1-4 فضا جهت توسعه آینده
مساحت بخشهاي مختلف كارخانه از ابتدا بیشتر از ظرفيت اسمي درنظر گرفته ميشود تا درطرح توسعه، ماشين آلات در آن فضاها مستقر شوند.
1-1-5 سایر ویژگی های سالن فرآوری و تولید
ايجاد شرايط ايمني و حفاظتي براي دستگاهها، تجهيزات، نردبانها و پلكانهاي مرتبط در سالن توليد (اتصال به زمین براي دستگاهها، كفپوش عايقدار براي تابلوهاي برق و پانل ها و حفاظت مناسب براي تجهيزات مرتفع)، نصب علایم و تابلوهاي ايمني و بهداشتي در سالن و قابلیت دسترسی آسان به تجهيزات اطفای حريق و وضعيت سلامت و كارايي تجهيزات اطفاء حريق (پايش دوره اي)
ماده 8: استفاده از وسايل ايمني شنوايي براي كارگران در صورت وجود سرو صدا در سالن
2- مقررات مربوط به ساختمان
2-1 درها
درهای ساختمان بایستی تا حدود امكان بزرگ باشد و مستقيماً به فضاي آزاد ارتباط پيدا كند. به سهولت به طرف خارج باز شود.
ماده 9: قابل شستشو بوده و جنس آنها از مواد مقاوم به رطوبت باشند.
2-2 ديوارهاي داخلي
درهای ساختمان بایستی مقاوم، صاف، بدون ترك، خلل و فرج، قابل شستشو و غير قابل نفوذ به رطوبت و حرارت باشند باشند. ( حتی الامکان دارای رنگ روشن باشند).
ماده 10 : داراي ارتفاعي متناسب با دستگاه ها و تجهيزات باشند.
ماده 11 : در محلهایی که مواد اسیدی یا قابل اشتعال وجود دارد، جنس دیوارها ضد اسید و یا نسوز هستند.
ماده 12 : كليد و پريزهاي تعبيه شده روي ديوار قابل تميز كردن و ضد آب باشند.
2-3 كف
كف واحد توليدي بايد كاملاً مقاوم، بدون ترک و غیر لغزنده و در صورت نیاز قابل شستشو و ضدعفونی کردن باشد و همچنین دارای شیب کافی به سمت مسير فاضلاب باشد تا از تجمع آب در سطح كف واحد توليدي جلوگيري شود.
ماده 13: رنگ آن بهتر است از نوع روشن انتخاب شود.
ماده 14: درمحلهايي كه نگهداري و آماده سازي فرآورده خام با PH اسيدي و يا قليايي انجام مي گيرد، درساختار كف از پوشش هاي مناسب و مقاوم به اسيد و قليا استفاده شود.
ماده 15: پي ريزي كف سالن و انبارها بايد به گونه اي باشد كه تحمل فشار ناشي از سنگيني ماشين آلات و بار وارده بر آن را داشته باشد.
ماده 16:توصیه می گردد برای سهولت کار مسیر عبور، حریم دستگاه ها، بخش های تمیز و غیر تمیز بر روی کف مشخص باشند.
ماده 17:عاری از ميخ و پيچ و هر گونه اشيای آهني باشد.
ماده18: دارای صفحات مخصوص جای پا و رفت و آمد
ماده 19: زهکشی کف کارخانه، کانالهای فاضلاب و تصفیه آن، حداقل چهار نوع لوله ترجیحا با رنگ های مختلف برای عبوردهی ضایعات و مواد مختلف بایستی در کف کارگاه تعبیه شود.
3- توليد
3-1 لباس و ایمنی كاركنان
كارفرما موظف است در هر سال دو دست لباس كار رایگان در اختیار هر كارگر بگذارد. لباس كار باید مناسب با نوع كار باشد و طوری تهیه شود كه كارگر بتواند به راحتی وظایف خود را انجام دهد و موجب بروز سوانح نگردد. به علاوه بایستی به ازای هر کارگر دو کمد، یکی برای لباس کار و دیگری برای لباس عادی در نظر گرفته شود.
ماده 20: به كارگرانی كه با مواد شیمیایی كار می‌كنند باید علاوه بر لباس كار- بر حسب نوع كار وسایل استحفاظی لازم از قبیل پیش بند و كفش و دستكش مخصوص (متشکل از الیاف مختلف بر حسب موادی که پرسنل با آن سر و کار دارند)، عینك، ماسک و غیره كه آنان را از آسیب مواد مزبور مصون دارد، داده شود. نصب دوش و چشم شوی آزمایشگاهی هم در محل آزمایشگاه و هم در محل تولید ضروری است
ماده21: رعایت موارد ایمنی در استفاده از حلالها، اسیدها و قلیاها در آبکاری ضروری است. این موارد در ضمیمه الف MSDS مواد آبکاری شرح داده شده است. (تهیه بروشور ایمنی در خصوص عملیات آبکاری MSDS در کارگاه های آبکاری اقدامی ضروری است.)
ماده22: نصب جعبه کمکهای اولیه شامل (آمپول خنثی سازی سیانور ، پمادها ، محلولهای شستشوو...) و نیز
آگاه ساختن پرسنل به وسایل ایمنی و مکان آنها
3-2 ایمنی موارد مربوط به خط تولید
3-2-1 جنس وان ها
تمامی وانهای مورد استفاده باید توانایی ایستادگی در برابر بار اعمالی را داشته باشند. جنس وان ها باید از نوع غیرقابل اشتعال و مطابق با جدول درج شده در ضمیمه ب باشد.
3-2-2 تهویه وان ها
تهویه مورد استفاده در منطقه حاوی بخارات باید بتواند غلظت ذرات معلق را به زیر 25 درصد LFL آن ماده برساند.
ماده23 : وقتی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، استاندارد ضمیمه ب باید رعایت گردد:
ماده24 : هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود، جریان هوا باید به یک هود یا اگزوز خروجی هدایت شود.
ماده25 : هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده میشود ، هر یک از وان ها باید دارای سیستم اگزوز مجزا بوده مگر اینکه ترکیب گازهای خروجی منجر به تولید آتش، انفجار یا واکنش شیمیایی نشود.
ماده26 : هوای فراهم شده از بیرون نباید منجر به خرابی هود سیستم اگزوز شود.
3-2-3 ایمنی در برابر آتش سوزی
در هنگام آتش سوزی و یا هنگامی که سیستم تهویه به خوبی کار نمیکند موارد زیر باید درنظر گرفته شود:
ماده 27: تمامی تجهیزات و سیم کشیهای برقی مطابق زیرمجموعه S این استاندارد باشد.
ماده 28: در مناطق تولید بخارات و نواحی اطراف آن، شعله و ابزارها و سطوح تولید جرقه وجود نداشته باشد.
ماده 29: وانهای قابل حملی که برای پرنمودن محتوی وانهای اصلی استفاده میشود، باید به صورت الکتریکی به وانهای اصلی وصل شده و به زمین متصل گردند تا از ایجاد جرقه و قوس الکتریکی جلوگیری شود.
ماده 30: سیستم تولید گرما که برای عملیات خشک نمودن استفاده میشود باید مطابق استاندارد NFPA 86 A-1979 نصب شده و دارای تهویهی مکانیکی مناسب باشد که قبل و در حین عملیات خشک نمودن بهکار افتاده و در صورتی که هر یک از فنهای سیستم تهویه از کار بیافتد، عملیات بصورت خودکار متوقف گردد.
ماده 31: تمامی بخارات تولید شده باید عاری از ذرات قابل احتراق باشند. به علاوه با نصب اسکرابر در فضای سالن هوای موجود بایستی از وجود آلاینده ها پاکسازی شود.
ماده32 : از سیگارکشیدن در محوطه بخارات باید جلوگیری شده و تابلوی " سیگار کشیدن ممنوع " در نزدیکی هریک از وان ها نصب شود.
ماده 33: حفاظت در برابر آتش سوزی برای وانهای آبکاری با حداقل ظرفیت 568 لیتر و یا با سطح مقطع 38/0 مترمربع باید اعمال گردد.
ماده 34: برای مناطق حاوی بخارات:
الف- آتش خاموش کن دستی مناسب برای مایعات قابل احتراق و انفجار باید فراهم شوند.
ب- یک سیستم آتش خاموش کن خودکار باید فراهم گردد.
ماده 35: به جای سیستم آتشخاموشکن خودکار می توان از یک کاور با مشخصات زیر استفاده نمود:
الف- بصورت دستی نیز قابل عمل باشد.
ب- غیرقابل احتراق و یا دارای پوشش قلع باشد ضمن اینکه دارای قابلیت قفل شدن باشد.
ج- در هنگامی که از وان استفاده نمی شود بسته باشد.
ماده 36: دمای مواد محتوی وان باید حداکثر تا زیر دمای جوش آن ماده گرم شود. ضمن اینکه این دما باید حداقل 100 سانتیگراد کمتر از دمای خود اشتعالی مایعات مورد استفاده باشد.
ماده37: كليه دستگاه‌هاي مولد گاز و دود و گرد و غبارهاي قابل اشتعال و قابل انفجار تا آنجا كه از لحاظ فني قابل عمل باشد بايد:
الف - در محفظه مناسبي نصب شود.
ب- مجهز بهوسایل يادستگاه‌هاي لازم براي تهويه و اخراج مواد مزبور از محوطه كارگاه باشد.
ج - عاري از عوامل ايجاد جرقه باشد.
د - داراي ساختمان ضدانفجار يا مجهز به وسایل کاهنده انفجار باشد.
3-2-4 مجراهای سرریز وان
ماده 38: در صورتی که وانها دارای ظرفیتی بیش از 568 لیتر بوده یا سطح مقطع آنها بیشتر از 95/0 مترمربع باشد باید سیستم تخلیه سرریز در وان وجود داشته باشد
ماده39 : مجراهای سرریز وان باید دارای حداقل 6/7 سانتیمتر قطر بوده و ظرفیت کافی برای خروج مواد سرریز شده را داشته باشند.
ماده 40: نحوه اتصالات در سیستم سرریز وانها باید به صورتی باشد که اجازه بازرسی و تمیز نمودن سیستم را بدهد.
3-2-5 مجرای تخلیه
مجرای تخلیه پایینی برای وانها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده، به صورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.
3-2-6 شست و شوی وان ها و بررسی هودها و کانال های تهویه
ماده41: هنگامی که هریک از کارکنان وارد وان میشوند، ملاحظات ذکرشده در استاندارد OSHA 1910-146 باید درنظر گرفته شود.
ماده42: قبل از شستشوی وانها، مواد باقی مانده در آن را باید خارج نمود، ضمنا محلهایی که مواد باقی مانده در آنها تجمع پیدا کرده است باید تهویه و تمیز گردد.
ماده43: هر 4 ماه یکبار هود و کانالهای سیستم تهویه و مقدار هوای عبوری را باید از لحاظ خوردگی یا خرابی بازرسی نمود. درصورتی که وقفهای در تولید برای مدت طولانی روی داده باشد این کار باید قبل از سرگیری تولید انجام شود.
3-2-6 سیستم هشدار خطر وان
ماده44: کارگاه باید به یک سیستم هشدار و متوقف نمودن خودکار عملیات، مجهز باشد تا در هنگامی که غلظت بخار مواد از 25 درصد LFL تجاوز کند شروع بهکار نماید.
3-2-7 خروجی وان ها
ماده45 : اتصال خروجی سرریز به وان ها باید حداقل 2/15 سانتیمتر پایین تر از ارتفاع وان باشد.
ماده46 : مجرای تخلیه پایینی برای وان ها با حجم بیشتر از 1893 لیتر باید تعبیه شده باشد مگر اینکه وان به سیستم اتوماتیک بسته شدن کاور مجهز یا ویسکوزیته مایعات در دمای نرمال اجازه خروج آن را ندهد.
ماده47 : مجرای تخلیه پایینی برای وانها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده، به صورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.
ماده48 : مجرای تخلیه پایینی باید بصورت دستی و خودکار قابلیت عملکرد داشته باشد. انجام عملیات دستی برای تخلیه وان باید از یک مکان ایمن و قابل دسترس انجام پذیرد.
ماده 49: هنگامی که محتوی وان از نوعی است که بواسطه وزن خود تخلیه نمی شود، در این هنگام باید از پمپ های خودکار برای این منظور استفاده شود.
ماده50 : کانوایرهای جرثقیل مورد استفاده در آبکاری باید مجهز به سیستم توقف خودکار باشند.
3-2-8 ایمنی رنگ کاری و پوشش دهی
در روش پوشش دهی با اسپری ، باید از یک سیستم پمپ کم فشار و یا یک وان ثقلی با حداکثر ظرفیت 38 لیتر برای فراهم نمودن رنگ استفاده شود. در هنگام وقوع آتش سوزی ، یک ابزار حساس به گرما باید باعث از کار انداختن سیستم پمپ شود. لوله کشی این سیستم نیز باید بصورت اساسی و محکم نصب شده باشد.
ماده 51: در روش پوشش دهی با غلطک، وقتی از مواد با نقطه اشتعال زیر 60 سانتیگراد استفاده می شود، از ایجاد جرقه توسط الکتریسیته ساکن به صورت زیر باید جلوگیری شود:
الف- ارت نمودن قطعات فلزی ( مانند قطعات چرخنده ) و نصب کلکتورهای استاتیک
ب- ایجاد یک اتمسفر هادی ( مثلا استفاده از اتمسفر با رطوبت بالا) در منطقه وجود بخارات
3-2-9 ایمنی مربوط به چربی زدایی
در وان های چربی زدایی با بخار، کندانسور یا ترموستات سطح بخار باید سطح آنرا حداقل 91 سانتیمتر یا به اندازه نصف عرض وان، هرکدام که کمتر است، پایین تر از سطح بالایی وان چربی زدایی نگهدارد.
ماده52: در این وان ها ، وقتی که از گاز بعنوان سوخت برای وان استفاده می شود ، باید از ورود بخارات محلول به مخلوط سوخت و هوا جلوگیری شود. در این حالت برای محفظه احتراق باید از نشت هوا به داخل آن جلوگیری نمود. به علاوه نصب هود برای وانهای چربی گیری جهت جلوگیری از انباشت گازهای اتنفجاری نظیر هیدروژن در بالای این وان ها ضروری است. از طرفی با توجه به احتمال انفجار حاصل از كف مملو از گاز هيدروژن و اكسيژن روي وانهاي چربيگير الكتريكي بر اثر جرقه در هنگام ورود خروج قطعه، الزاميست كه به منظور به حداقل رساندن اين پديده ، ركتيفايرها قبل از ورود و خروج شابلونهاي حامل قطعات ، خاموش شده باشند.
اين پديده با كهنه شدن محلول چربيگير، كمتر رخ خواهد داد.
ماده 53: دودکش مورد استفاده باید از مواد مقاوم به خوردگی ساخته شده و به بیرون از کارگاه هدایت شده باشد. اگر اگزوز از نوع مکانیکی باشد باید Draft Diverter نصب شده باشد. دمای گرمکن باید به صورتی باشد که باعث تجزیه شیمیایی محلول شده و یا مقدار بیش از حد بخار تولید نکند.
ماده54 : در رابطه با وان های سیانیدی ، این وان ها باید مجهز به آب بند یا دیگر انواع حفاظ باشند، به طوری که از مخلوط شدن سیانید با اسید در مواقع شکستن وان جلوگیری گردد.
ماده55 : در وان های شستشو و چربی زدایی با اسپری، اگر وان بصورت باز باشد مقدار اسپری باید متناسب با فضای موجود در کارگاه و تهویه مکانیکی و مقدار هوای ورودی به کارگاه باشد.
3-2-10 ایمنی رنگ کاری الکتروستاتیک
از تجهیزات الکتروستاتیک استاندارد و با کیفیت باید استفاده شود.
ماده56: این تجهیزات باید بصورت محکم و ثابت نصب شده و بصورت موثر نسبت به زمین توسط عایق های غیرقابل احتراق و بدون تخلخل و تمیز و خشک ، عایق شده باشد.
ماده57: برای نگهداری قطعات باید از کانوایر استفاده شود.
ماده58: قطعات نباید بصورت دستی در حین رنگ کاری جابه جا شوند.
ماده59: فاصله بین قطعات و الکترودهای سیستم الکتروستاتیک، باید به اندازه حداقل 2 برابر فاصله جرقه زنی باشد. مقدار حداقل فاصله باید توسط یک تابلو در نزدیکی تجهیزات نصب شده باشد.
ماده60: در صورتی که تهویه و یا کانوایر از کار بیافتد و یا اتصال به زمین سیستم فعال شود ، و یا قطعات دارای فاصله 2 برابر فاصله جرقه زنی از الکترود سیستم قرار گیرند ، برق سیستم باید قطع شده و به اپراتور پیغام دهد.
ماده61: منطقه انجام رنگ آمیزی الکتروستاتیک باید توسط توری، ریل یا حفاظ از مناطق دیگر و پرسنل جدا گردد.
ماده62: از سیستم اطفاء حریق اسپرینک لر و یا دیگر سیستم های اطفاء حریق باید استفاده گردد.
ماده63: برای جمع آوری رنگ های باقی مانده باید از صفحات مخصوص جمع آوری رنگ و یا توری استفاده شود به نحوی که این صفحات و توری ها در یک مکان ایمن شستشو گردند.
4- قوانین مربوط به انبار و ذخیره سازی مواد و تجهیزات
در كارگاه‌هايي كه مواد خطرناك و زيان بخش به صورت جامد، مايع يا گاز تهيه حمل و نقل و يا مصرف ميشود و همچنين در مكانهايي كه مواد قابل اشتعال يا موارد قابل انفجار گردهاي سمي و مضر و مواد تحريك كننده توليد و يا پخش ميشود بايد مواد اين آيين‌نامه مورد رعايت قرار گيرد.
ماده64: جداسازی و طبقه بندی مواد در انبار مواد شیمیای بصورت زیربایستی انجام گیرد:
- سیانورها در محل جداگانه اتاقک قفل دار و بلند تر ازکف همراه علایم هشدار دهنده و به دور از آب اکسیژنه و کروماته ها
- اسیدها در محل جداگانه و در دورترین فاصله از انبار سیانورها
- اکسیدکننده ها در کنار یکدیگر به دور از حلال ها
- حلالها در محل جداگانه با پیش بینی اطفاء حریق و به دور از ترکیبات کروم
- انبار خشک ، بدور از نور مستقیم آفتاب ، تمیز( پلیسه ، سنگ ریزه، شیشه شکسته و...)
ماده65: عمليات مخاطره‌آميز بايد در دستگاه‌هاي سر بسته انجام گيرد تا از تماس اشخاص با مواد زيان بخش ممانعت به عمل آید، در صورتي كه بكار بردن دستگاه‌هاي سر بسته مقدور نباشد گرد و غبار گازها دود و بخارات زيان بخش را بايد در همان لحظه توليد يا در نزديكترين فاصله از مرحله توليد به‌وسيله دستگاه سرپوش مكنده با دودكشهاي مخصوص از محيط كارگاه خارج نمود.
ماده66: کف محل نیز بایستی دارای کف شیبدار و قابل شستشو بوده و راه آب مناسبی نیز داشته باشد.
ماده67: براي كارگراني كه با مواد خطرناك و زيان بخش كار مي‌كنند بايد وسایل حفاظت شخصی مناسب در نظر گرفته شود به علاوه نبايد فقط به تجهيزات حفاظتي و تهویه مناسب متكي بوده بلكه علاوه بر تجهيزات مذكور بايد به وسایل و تدابير قطعي نظیر دوربین و آموزش پرسنل و برگزاری مرتب جلسات ایمنی با کارگران براي رفع مخاطرات توسل جست.
4-1 علايم مشخصه براي وسايل و ظروف در آزمایشگاه
الف - داراي رنگ ساده و مشخصي باشد.
ب - با نصب پلاك محتويات داخل آن شناسانده شود.
ج- تهیه اطلاعات ایمنی و نگهداری مواد (MSDS): تهیه این اطلاعات برای هر ماده شیمیایی شامل اطلاعات توضیحی، محتویات خطرناک، میزان سمیت، اشتعال پذیری، واکنش پذیری و اطلاعات حفاظتی و هرگونه مورد مرتبط با ماده مورد نظر الزامی است. به علاوه این اطلاعات بایستی در دسترس پرسنل آزمایشگاه قرار بگیرد.
ج - دستورالعمل‌هاي لازم براي بكار بردن محتويات آن به نحو بي‌خطر و بدون زيان همراه داشته باشد.
4-2 طريقه انبار كردن مواد خطرناک
4-2-1 مخزن انبار مايعات قابل اشتعال
ماده68: كليه مخازن مايعات قابل اشتعال بايد مجهز به لوله پر كننده‌اي باشد كه با كف مخزن مربوط بوده وضمناً داراي اتصال برقي با آن باشد. لازم به ذکر است انبار كردن مايعات قابل اشتعال در مخازن روي زميني بايستي موكول به اجازه مقام صلاحيتدار باشد.
ماده69: مقدار مايعات قابل اشتعال كه در مخازن زيرزميني انبار مي‌گردد بايد با رعايت فاصله مخزن از ساختمان‌هاي مجاور يا محلي كه بعداً ايجاد ساختمان خواهد شد معين گردد، به‌طوري‌كه در اثر حمل و نقل يا پر كردن و يا خالي كردن آتش سوزي و يا انفجار ساختمان‌هاي مزبور را تهديد ننمايد.
ماده70: انباركردن مايعات قابل اشتعال درمخازن رويزميني بايدطبق شرايطزيرانجامگيرد.
الف - مخزن در روي پايه غير قابل اشتعال و به فاصله حداقل 20 متر از ساختمان‌هاي مجاور نصب شده باشد.
ب - زمين اطراف مخزن گود و يا وصل به حوضچه‌هايي باشد كه در صورت سوراخ شدن و يا پارگي ديوار مخزن گنجايش محتويات آن را طبق شرايط زيردار باشد:
1- ده درصد بيش از ظرفيت مخزن در صورتي كه مخزن منحصر به فرد باشد.
2- هشتاد درصد ظرفيت دو يا چند مخزن در صورتي كه ظرفيت اين مخازن كه داراي يك گود يا حوضچه مشترك هستند از 250.000 ليتر تجاوز نكند.
3- پنجاه درصد ظرفيت دو يا چند مخزن در صورتي كه از 250.000 ليتر تجاوز نمايد.
ج) با تجهيزات آتش نشاني مناسب و كافي مجهز باشد.
د) مخزن طوري ساخته شده باشد كه امكان پيدايش فشار يا خلا در روي سطح مايع وجود نداشته باشد.
هـ) بر ضد صاعقه محافظت شده باشد.
ماده71: مخازن مدفون مواد قابل اشتعال بايد داراي شرايط زير باشد.
الف - در زير خاك يا وضع محكم و ثابتي قرار گيرد به‌طوري‌كه سقف آن با قشري به ضخامت حداقل 60 سانتيمتر خاك مستور شده باشد.
ب - بدنه خارجي مخزن در مقابل زنگ زدگي محافظت شود.
ج - لوله پر كننده آن به خارج ساختمان ادامه داشته و دهانه آن بغير از مواقع پر كردن بسته و قفل باشد.
د- بجز ازراه يكلوله تهويه كهبايستي هميشه بازنگاهداشته‌شود بافضاي خارج مربوطنباشد.
هـ- داراي يك لوله اندازه‌گيري ميزان مايع محتوي مخزن باشد كه در غير مواقع اندازه‌گيري سرآن بسته و قفل شده باشد.
و - اين مخازن براي فشار حداقل 7 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع مقاومت داشته باشد.
ماده72: لوله تهويه بايد حائز شرايط زير باشد.
الف - ارتفاع آن از سطح زمين لااقل 5/2 متر باشد.
ب - از دودكشها - منابع حرارت و اماكني كه در آنجا شعله پخش ميشود و يا نقاطي كه ممكن است بخار در آن جمع و متراكم گردد به قدر كافي دور باشد.
ج - قطر آن از 20 ميليمتر تجاوز نكند مشروط بر اينكه لوله برگشت بخار در مخازن وجود داشته باشد و در غير اين صورت قطر آن لااقل 25 ميليمتر باشد.
ماده73: اگر مخزن براي نگهداري مايعي استعمال شود كه نقطه اشتعال آن از حداكثر حرارت محيط پايين‌تر باشد بايد اقدامات لازم به عمل آيد تا از پيدايش مخلوط قابل انفجار بخار و هوا در داخل مخزن جلوگيري شود و يا در انتهاي لوله تهويه كه در فضاي آزاد قرار دارد دستگاه شعله خفه كن نصب گردد.
4-2-2 مخازن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال
ماده74: مخازن روي زمين كه براي انبار كردن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال بكار مي‌رود بايد داراي شرائط زير باشد:
الف - به طريقي نصب ميشود كه هر گونه نشتي در هر قسمت مخزن قابل رويت باشد.
ب - اطراف مخازن به حد كافي داراي خاكريز، گودال و يا حوضچه‌اي باشد كه محتويات بزرگ‌ترين مخزن در صورت تركيدن درون آن جاي بگيرد.
ج - بدنه مخزن‌ها به نحوي رنگ شود تا در اثر رطوبت و يا دود و بخار زنگ زدگي و خوردگي پيدا نكند.
د - داراي پلكان و يا نردبان قائم ثابت و همچنين پاگردهاي مناسب باشد به‌طوري‌كه دسترسي به قسمت‌هاي لازم مخزن ممكن گردد.
ماده75 : پلكان‌ها و پاگردها بايد داراي نرده مناسب بوده و نردبانها در صورتي كه مرتفع باشد مجهز به حلقه‌هاي حفاظتي باشد و كف پاگردها بهتر است از آهن مشبك ساخته شود.
ماده76: مخازن روي زميني مايعات خطرناك غير قابل اشتعال در صورت ضرورت بايد بطور مناسبي در مقابل سرما محافظت شود.
ماده77: مخازن مايعات خطرناك غيرقابل اشتعال بايد در محلي قرار گيرد كه زير آن محل عبور و مرور نباشد.
ماده78: در مورد مخازن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال در ساختمان‌هاي زيرزميني رعايت شرایط زير الزام آور است.
الف - زيرزمين بايد از بتون يا مصالح ساختماني ساخته شده باشد و فاصله ديوارها از مخزن به ترتيبي باشد كه يك نفر به آساني بتواند اطراف مخزن عبور نمايد.
ب - اين قبيل مخازن را بايد 38 تا 45 سانتيمتر بالاتر از كف زيرزمين نصب نمود.
ماده79: زيرزمين‌هايي كه براي مخازن مدفون حاوي مايعات خطرناك غير قابل اشتعال ساخته ميشود بايد سرپوشيده و فاقد رطوبت و داراي نردبان ثابت باشد.
ماده80: كليه شيرهاي كنترل مخازن نيمه مدفون كه براي مخازن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال بكار مي‌رود بايد داراي شرایط زير باشد:
الف - به ترتيبي نصب شود كه بتوان آن را از خارج باز و بسته نمود.
ب - داراي قفلي باشد كه از خارج قابل باز و بسته شدن باشد.
ماده81: قبل از آنكه كارگران براي تعمير يا نظافت وارد زيرزمين مخازن شوند بايد لوله‌هاي مربوط به مخزن را بسته و با سنجش گاز از بي خطر بودن هواي زيرزمين اطمينان حاصل نمود.
ماده82: مخازن مايعات خطرناك غير قابل اشتعال بايد:
الف - روي سكويي نصب شده باشد كه در مقابل اثرات شيميايي داخل مخزن مقاومت داشته باشد.
ب - داراي لوله مخصوص سرريز باشد تا مايعات اضافي را به محل مناسبي منتقل نمايد.
ماده83: مخازني كه براي انبار كردن مايعات محرق و خورنده بكار مي‌رود بايد داراي لوله‌هاي زير باشد:
الف - يك لوله سرباز در بالاترين نقطه مخزن با قطر حداقل 5 سانتيمتر.
ب - يك لوله زير آب در پايين‌ترين نقطه مخزن براي تخليه احتمالي محتويات آن در محل مناسب.
ج - يك لوله براي پر كردن مخزن در بالا.
د - يك لوله مصرف به ارتفاع 15 سانتي متر از كف مخزن.
ج- انبار كردن بشكه‌ها يا ظروف محتوي مايعات خطرناك
ماده84: بشكه‌ها يا ظروف محتوي مايعات خطرناك قابل اشتعال بايد در انبارهايي نگهداري شود كه داراي مشخصات زير باشد:
الف - كف و بدنه و سقف انبار از مصالح نسوز ساخته شده باشد.
ب - كف انبار داراي شيب كافي و به‌وسيله زير آب به حوضچه مخصوص وصل باشد.
ج - قسمت پایین ديوارها و همچنين كف از بتن يا مصالح غير قابل نفوذ ساخته شده باشد.
ماده85: بشكه‌ها يا ظروف مايعات خطرناك بايد در سكوهاي سيماني، بتوني، آجري و يا جايگاه‌هاي فلزي نگاهداري شود.
ماده86: بشكه‌هاي محتوي اسيد بايد در محل خنكي انبار شود. سرپيچ اين بشكه‌ها را بايد با احتياط كامل براي تخفيف فشار داخل بشكه باز كرد و دوباره بست و اين عمل را هفته‌اي يكي دوبار در صورت لزوم تكرار نمود.
ماده87: بشكه‌ها يا ظروف خالي را كه به منظور پر كردن مجدد از مايعات خطرناك انبار مي‌كنند بايد:
الف - چنانچه مخصوص پر كردن مايعات قابل اشتعال است داراي سرپيچ و يا روپوش محكمي باشد كه مانع از خروج بخار مايعات مذكور شود.
ب - چنانچه براي پر كردن اسيد و يا ساير مايعات غير قابل اشتعال بهكار رود قبلاً تميز و خشك شده باشد.
ج - بشكه‌هاي خالي را از هر نوع كه باشد از بشكه پر جدا انبار كنند.
ماده88: چنانچه بشكه‌ها و يا ظروف مايعات خطرناك غير قابل اشتعال براي بهكار بردن مجدد قابل مصرف نباشد بايد آنها را در هم كوبيده و يا پاره و غير قابل استفاده نمود و در مورد بشكه‌ها و ظروف مايعات قابل اشتعال بايد قبل از پاره كردن آنها را با بخار آب كاملاً شسته و خشك نمود.
ماده89: بشكه‌ها و ظروفي كه براي مايعات خطرناك بهكار مي‌رود بايد قبل از پر كردن از نظر نشت و ساير نقایص بطور دقيق مورد معاينه قرار گيرد و اگر بايد با مايع ديگري پر شود قبلاً با محصول خنثي كننده و بخار آب و يا آب جوش كاملاً شسته شده و خشك گردد و بعداً مورد استفاده قرار گيرد.
ماده 90- براي بازديد داخل بشكه‌ها اگر احتياج به استفاده از چراغ برق گردان باشد بايد اين قبيل چراغها با مقررات آيين‌نامه حفاظتي تاسيسات و وسايل الكتريكي در كارگاه‌ها قابل انطباق باشد.
4-2-3 بشکههاي اسيد
ماده91: بشکههاي حاوي اسيد را بايد در سبد يا جعبه بطور منفرد گذاشت و اطراف آن را با الياف غیر قابل احتراق پوشاند.
ماده92: بشکههاي حاوي اسيد را بايد در اطاق مجزا كه داراي كف بتوني پوشيده با ماده ضد اسيد و داراي زير آب متصل به حوضچه باشد نگهداري نمود.
ماده93: بشکههاي حاوي اسيد را نبايد روي هم چيد اما مي‌توان آنها را در قفسه بندي روي هم قرار داد.
ماده94: براي حمل و نقل بشکههاي اسيد به داخل و يا خارج انبار بايد از چرخ دستي يا وسايل نقلیه ای که لااقل داراي دو چرخ است استفاده نمود.
ماده95: قبل از انبار كردن بشکههاي خالي اسيد بايد آنها را از طريق واژگون قرار دادن روي لوله آب كه جريان آب را از پايين به بالا مي‌باشد، شستشو داده آنها را خشك نمود.
ماده96: بشکههاي پر را بايد دور از قرابه‌هاي خالي و جدا از يكديگر انبار كرد.
ماده97: بشکه اسيد سبد و يا جعبه آن بايد قبل از پر كردن از نظر سالم بودن مورد بازديد قرار گيرد.
4-2-4 سيلو كردن مواد شيميايي خشك
ماده98: مواد شيميايي خشك به مقدار زياد بايد در سيلوهايي ذخيره شود كه از قسمت تحتاني آن قابل برداشتن باشد، دهانه سيلو كه قيفي شكل است بايد از آهن مشبك به نحوي پوشيده شود كه دخول مواد از روي شبكه‌هاي آن امكان داشته باشد ولي از سقوط احتمالي كاركنان به داخل سيلو جلوگيري بعمل آيد.
ماده99: در صورتي كه ورود كارگري به داخل سيلوهاي مواد شيميايي خشك ضرورت داشته باشد بايد كارگر مزبور داراي وسايل حفاظ انفرادي از قبيل عينك - ماسك ضد گرد و يا ماسك تنفسي كلاه مخصوص براي پوشش سر و گردن و سربند، دستكش و همچنين مجهز با كمر‌بند و بند نجات باشد و بند نجات را به نقطه ثابت و محكمي ببندد و ضمناً كارگر ديگري در بيرون سيلو در تمام مدت كار ناظر و مواظب باشد تا در صورت لزوم به او كمك نمايد.
ماده100: قبل از ورود كارگران به داخل سيلوهاي مواد شيميايي خشك بايد ورود مواد را به‌داخل سيلو كاملامتوقف و براي جلوگيري از وروداتفاقي آن‌نيز پيشبينيهايلازمبعملآيد.
ماده101: براي امكان دسترسي به كليه قسمت‌هاي داخلي و خارجي سيلوهاي مواد شيميايي اين قبيل مخازن بايد مجهز به نردبان ثابت و پلكان و پاگرد و معبرهاي لازمه كه داراي نرده است باشد.
ماده102: سيلوهايي كه براي انبار كردن مواد قابل احتراق خشك بكار مي‌رود بايد از ماده نسوز ساخته شده و مجهز به سرپوش و وسايل لازم براي تهويه باشد.
ماده103 : در جايي‌كه مواد خشك به‌مقدار زياد به صورت توده انباشته و با دست برداشته ميشود هنگام برداشتن مواد از خالي كردن زير توده انباشته شده بايد خودداري گردد.
ماده104: در مواردي كه از مواد خشك انبار شده امكان تشكيل يا انتشار مخلوط قابل انفجار يا سمي داده شود بايد احتياط‌هاي مخصوص براي پيشگيري از پيش آمدهاي غيرمترقبه بعمل آيد.
4-2-5 محصور ساختن محل توليد و نگهداري مواد منفجره
هر گونه مواد قابل انفجار تجارتي فقط بايد تحت شرائطي توليد و نگهداري شود كه از طرف مقام فني صلاحيتدار تصويب شده باشد. در مکان هایی كه مواد منفجره بسيار خطرناك تهيه و نگهداري ميشود بايد مراقبت‌هاي خاص علاوه بر شرایط مندرج در اين آيين‌نامه به‌منظور جلوگيري از بروز حوادث و مخاطره بعمل آيد.
محل مواد منفجره بايد به يكي از طرق زير محصور شود:
الف - به‌وسيله يك حصار يا پشته خاكي.
ب - به‌وسيله يك ديوار انباشته شده از خاك.
ج - به‌وسيله يك ديوار ساخته شده.
4-3 انبار قطعات، لوازم و تجهیزات مربوط به تعمیر و نگهداری ماشین آلات
اين انبار بايد مجهز به قفسه بندي فلزي بوده و ليست كامل لوازم يدكي و قطعات ماشين آلات موجود در آن كه با كدهاي مخصوص مشخص شده اند، در انبار نصب شده باشد. اندازه آن بستگي به تعداد ماشين آلات، تنوع آنها، فرسودگي آنها و نيز كيفيت ماشين آلات خريداري شده دارد.
5- قوانین مربوط به حذف پساب و مسایل زیست محیطی
حذف و تصفیه پساب آبکاری بایستی به طور دقیق و مطابق با استاندارد ضمیمه ج اجرا گردد.
ماده105: مدفون ساختن ضايعات مواد خطرناك زير خاك ممنوع است.
ماده106: مخلوط ساختن ضايعات مواد خطرناك كه به صورت پودرهاي مختلف هستند با يكديگر ممنوع است.
ماده107: اجسام و مواد قابل انفجار را بايد با مراقبت كافي از ميان ضايعات مواد خطرناك خارج ساخت.
ماده108: ضايعات مواد خطرناك بايد تحت نظر متخصص فني و به‌وسيله شخص مسئولي سوزانده شود.
ماده109: كارگاه‌هايي كه مايعات قابل اشتعال توليد نقل و انتقال و يا مصرف مي‌كنند بايد داراي مجاري فاضلاب با شرایط زير باشد:
الف - داشتن ظرفيت كافي براي تخليه آب كليه منابع موجود.
ب- ارتباط با حوضچه‌هاي جداكننده متناسب براي جدا كردن مايعات قابل اشتعال از آب.
ماده110: گازها و بخارهايي كه ضمن تهيه مايعات قابل اشتعال به وجود مي‌آيد بايد به طريقي كه متضمن مخاطره‌اي نباشد جمع آوري و مصرف شود.
ماده 111 : در صورتي كه گازهاي مزبور قابل مصرف نباشد بايد به‌وسيله سوزاندن آنها را معدوم نمود.
5-3 جلوگيري از اختلاط مخاطره‌انگيز گازها
ماده112: در كارگاه‌هايي كه انواع مختلف گاز توليد ميشود در صورتي كه اختلاط آنها موجب فعل و انفعال شيميايي و يا خطر انفجار داشته باشد بايستي دستگاه‌هاي توليد كننده هر نوع از اين گازها با يكديگر مجزا بوده و هر كدام در اطاق‌هايي نصب شوند كه از اطاق‌هاي ديگر كه مخصوص انواع ديگر گازها هستند به‌وسيله يك فضاي باز به وسعت كافي يا به‌وسيله ديوارهايي‌كه در مقابل انفجار استقامت دارند از يكديگر فاصله داشته باشند.
ماده 113: توليد هيدروژن و اكسيژن، هيدروژن و فلوهيدروژن و كلر از طريق الكتروليز بطور استثناء ممكن است در يك اطاق انجام گيرد مشروط بر آنكه از اطاق‌هاي ديگر كه اختصاص به توليد گازهاي ديگر دارند داراي فاصله كافي باشد.
References:
- NESHAP Plating and Polishing Standards, Rebecca Hillwig, Oregon DEQ
Federal Register / Vol. 48, No. 137 4/ Friday, July 15, 1983 / Rules and Regulations
- Guidance Manual for Elecroplating and Metal Finishing Pretreatment Standards
- Design and construction of electroplating apparatus for cyanide less silver on copper plating/ NSF Extreme Ultraviolet Engineering Research Center, Colorado State University /Yu-ping Shao, Advisor: Jorge Rocca
- Industrial Ventilation: A Manual of Recommended Practice ANSI Z9.2-1979 ، FPA 34-1995 ، ACGIH's " (22nd ed., 1995(
- آيين نامه حفاظتي مواد خطرناك و مواد قابل اشتعال و مواد قابل انفجار
- حداقل ضوابط فني و بهداشتي برای تاسیس و بهره برداری کارخانه های تولید و بسته بندی فرآورده های غذایی
- اداره کل نظارت و ارزیابی فرآورده های غذایی،آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو
[1] threshold limit values (TLV)
[2] Time weight average (TWA)
[3] ppm(Part Per Million)
[4] LD 50 (The lethal dose)
[5] Low flamable limit (LFL)
اداره کار و تامین اجتماعی در نظر دارد برای راه اندازی کارگاه های ابکاری آیین نامه ای را تدوین نماید که در این راستا این پیش نویس تهیه شده است مقرر است که با کارشناسان انجمن آبکاری بازنگری و تغییرات مورد نیاز در ان ایجاد گردد پیش نویس حاضر یه منظور اطلاع جامعه آبکاری از این مبحث و ارسال پیشنهادات بهبود به انجمن
آبکاری ارسال گردد
تعاریف
منطقه مجاور : منطقه ای است در فاصله 1/6 متری از منطقه تولید بخارات که توسط پارتیشن جداسازی نشده است.
دمای جرقه زنی خودکار: حداقل دمایی است که ایجاد احتراق بدون استفاده از منبع گرمایی انجام می پذیرد.
وان غوطه وری: وانی است محتوی مایعاتی غیر از آب که برای غوطه وری و پوشش دهی استفاده می شود. یک قطعه می تواند در آن غوطه ور شده یا در بالای آن در معرض بخارات حاصل از وان قرار داده شود.
مایع قابل اشتعال: مایعی است که نقطه اشتعال آن کمتر از 93°C باشد.
نقطه اشتعال: حداقل دمایی که در آن دما مایع بخاراتی تولید می کند که دارای غلظت کافی برای آتش گرفتن باشد . روش تست در ضمیمه B توضیح داده شده است.
حد اشتعال پایینی (LFL) : کمترین غلظت یک ماده که می تواند تولید یک شعله نماید.LFL معمولا بصورت درصد حجمی ماده در هوا بیان می شود.
منطقه بخارات: هر فضایی شامل وان غوطه وری به همراه خروجی آن ، تجهیزات خشک نمودن و انتقال ، و منطقه اطراف آن که غلظت بخار از 25 درصد LFL مایع موجود دروان تجاوز کند.
عملیات آبکاری
ماده 1: تمامی وانهای مورد استفاده باید توانایی ایستادگی در برابر بار اعمالی را داشته باشند.
ماده 2: تهویه مورد استفاده در منطقه حاوی بخارات باید بتواند غلظت ذرات معلق را به زیر 25 درصد LFL آن ماده برساند.
ماده 3: هنگامی که وانهای مورد استفاده دارای قابلیت انفجار باشند ، کارگران باید مطابق با استاندارد مربوطه عمل نمایند.
ماده 4: از قطعات پوشاننده و یا مواد شناور می توان بعنوان جایگزین تهویه استفاده نمود . در همه این روشها محدودیت ذکر شده در بندهای بالایی باید لحاظ گردد.
ماده 5: وقتی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، استانداردهای ذیل باید رعایت گردد:
ANSI Z9.2-1979 ، FPA 34-1995 ، ACGIH's "Industrial Ventilation: A Manual of Recommended Practice" (22nd ed., 1995)
ماده 6: هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، جریان هوا باید به یک هود یا اگزوز خروجی هدایت شود.
ماده 7: هنگامی که از تهویه مکانیکی استفاده می شود ، هر یک از وان ها باید دارای سیستم اگزوز مجزا بوده مگر اینکه ترکیب گازهای خروجی منجر به تولید آتش ، انفجار یا واکنش شیمیایی نشود.
ماده 8: کارگاه باید به یک سیستم هشدار و متوقف نمودن خودکار عملیات مجهز باشد تا در هنگامی که غلظت بخار مواد از 25 درصد LFL تجاوز کند شروع بکار نماید.
ماده 9: فضای خروجی اگزوز باید حداقل معادل 90 درصد حجم هوای خروجی باشد.
ماده 10: هوای فراهم شده از بیرون نباید منجر به خرابی هود سیستم اگزوز شود.
ماده 11: هنگامیکه هریک از کارکنان وارد وان می شوند ، ملاحظات ذکرشده در استاندارد OSHA 1910-146 باید درنظر گرفته شود.
ماده 12: قبل از شستشوی وان ها ، مواد باقی مانده در آن را باید خارج نمود ضمنا محل هایی که تجمع مواد باقی مانده در آنها یافت شود باید تهویه و تمیز گردد.
ماده 13: هر 4 ماه یکبار هود و کانال های سیستم تهویه و مقدار هوای عبوری باید از لحاظ خوردگی یا خرابی بازرسی نمود. درصورتی که وقفه ای در تولید برای مدت طولانی روی داده باشد اینکار باید قبل از سرگیری تولید انجام شود.
ماده 14: بصورت تناوبی ، کاورها ، مجراهای خروج ، مجراهای سرریز ، سیستم های برقی و اطفاء حریق باید بازرسی و مشکلات آن رفع گردد.
ماده 15: قبل از انجام جوشکاری یا گرفتن شعله روی وان ها باید محتویات آنها خارج شده و تمیز شده باشند.
عملیات آبکاری (هنگامیکه محلول مورد استفاده دارای نقطه اشتعال بالاتر از 93 °C باشد)
ماده 16: جنس وان ها باید از نوع غیرقابل اشتعال باشد.
ماده 17: در صورتی که وان ها دارای ظرفیتی بیش از 568 لیتر بوده یا سطح مقطع آنها بیشتر از 95/0 مترمربع باشد باید سیستم تخلیه سرریز در وان وجود داشته باشد.
ماده 18: مجراهای سرریز وان باید دارای حداقل 6/7 سانتیمتر قطر بوده و ظرفیت کافی برای خروج مواد سرریز شده را داشته باشند.
ماده 19: نحوه اتصالات در سیستم سرریز وان ها باید بصورتی باشد که اجازه بازرسی و تمیز نمودن سیستم را بدهد.
ماده 20: اتصال خروجی سرریز به وان ها باید حداقل 2/15 سانتیمتر پایین تر از ارتفاع وان باشد.
ماده 21: مجرای تخلیه پایینی برای وان ها با حجم بیشتر از 1893 لیتر باید تعبیه شده باشد مگر اینکه وان به سیستم اتوماتیک بسته شدن کاور مجهز یا ویسکوزیته مایعات در دمای نرمال اجازه خروج آن را ندهد.
ماده 22: مجرای تخلیه پایینی برای وان ها باید بتواند در هنگام آتش سوزی وان را تخلیه نموده ، بصورتی که تمامی وان در طی 5 دقیقه تخلیه گردد ، ضمن اینکه محتوی وان باید به یک نقطه ایمن تخلیه شود.
ماده 23: مجرای تخلیه پایینی باید بصورت دستی و اتوماتیک قابلیت عملکرد داشته باشد. انجام عملیات دستی برای تخلیه وان باید از یک مکان ایمن و قابل دسترس انجام پذیرد.
ماده 24: هنگامیکه محتوی وان از نوعی است که بواسطه وزن خود تخلیه نمی شود ، در این هنگام باید از پمپ های اتوماتیک برای این منظور استفاده شود.
ماده 25: کانوایرهای مورد استفاده در آبکاری باید مجهز به سیستم توقف اتوماتیک باشند.
ماده 26: در هنگام آتش سوزی و یا هنگامی که سیستم تهویه به خوبی کار نمی کند موارد زیر باید درنظر گرفته شود:
- 1- تمامی تجهیزات و سیم کشی های برقی مطابق زیرمجموعه S این استاندارد باشد.
- 2- در مناطق تولید بخارات و نواحی اطراف آن ، شعله و ابزارها و سطوح تولید جرقه وجود نداشته باشد.
- 3- وان های قابل حملی که برای پرنمودن محتوی وان های اصلی استفاده می شود ، باید بصورت الکتریکی به وان های اصلی وصل شده و به زمین متصل گردند تا از ایجاد جرقه و قوس الکتریکی جلوگیری شود.
- 4- سیستم تولید گرما که برای عملیات خشک نمودن استفاده می شود باید مطابق استاندارد NFPA 86 A-1979 نصب شده و دارای تهویه مکانیکی مناسب باشد که قبل و در حین عملیات خشک نمودن بکار افتاده و در صورتیکه هر یک از فن های سیستم تهویه از کار بیافتد ،عملیات بصورت اتوماتیک متوقف گردد.
ماده 27: تمامی بخارات تولید شده باید عاری از ذرات قابل احتراق باشند.
ماده 28: Rack ها و دیگر ابزار مورد استفاده که آلوده به محتوی وان ها می شوند باید بلافاصله پس از استفاده در جای مخصوص خود قرار داده شوند. ظروف مورد استفاده برای جمع آوری مواد آغشته به Rack ها باید در پایان هر شیفت از مواد خالی گردند.
ماده 29: از سیگار کشیدن در محوطه بخارات باید جلوگیری شده و تابلوی " سیگار کشیدن ممنوع " در نزدیکی هر یک از وان ها نصب شود.
ماده 30: حفاظت در برابر آتش سوزی برای وان های آبکاری با حداقل ظرفیت 568 لیتر و یا با سطح مقطع 38/0 متر مربع و یا وان های عملیات حرارتی با ظرفیت 1893 لیتر و یا با سطح مقطع 37/2 مترمربع باید اعمال گردد.
ماده 31: برای مناطق حاوی بخارات:
- 1- آتش خاموش کن دستی مناسب برای مایعات قابل احتراق و انفجار باید فراهم شوند.
- 2- یک سیستم آتش خاموش کن اتوماتیک باید فراهم گردد.
ماده : بجای سیستم آتش خاموش کن اتوماتیک می توان از یک کاور با مشخصات زیر استفاده نمود :
- 1- بصورت دستی نیز قابل عمل باشد.
- 2- غیرقابل احتراق و یا دارای پوشش قلع باشد ضمن اینکه دارای قابلیت قفل شدن باشد.
- 3- در هنگامی که از وان استفاده نمی شود بسته باشد
ماده 32: دمای مواد محتوی وان باید حداکثر تا زیر دمای جوش آن ماده گرم شود . ضمن اینکه این دما باید حداقل 100 سانتیگراد کمتر از دمای خود اشتعالی مایعات مورد استفاده باشد.
عملیات خاص در آبکاری و پوشش دهی
موارد مربوط به عملیات حرارتی
ماده 33: وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید به مقدار کافی از کوره ها فاصله داشته و بر روی سطوح غیر قابل احتراق قرار گرفته باشند.
ماده 34: وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای هود ها و کانال های غیر قابل احتراق باشند. محل عبور کانال های سیستم تهویه باید از مواد قابل احتراق مثل سقف کارگاه به مقدار کافی دور باشد.
ماده 35: هر یک از وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای یک سیستم هشدار صوتی باشد بصورتیکه با رسیدن به فاصله 10 سانتیگراد از نقطه اشتعال مواد محتوی وان به صدا در بیاید.
ماده 36: در صورت امکان ، هریک از وان های مورد استفاده برای عملیات حرارتی باید دارای یک سوئیچ حدی باشند تا بتواند کانوایر مورد استفاده برای ارسال قطعات به وان ها را متوقف نماید.
ماده 37: در صورتیکه دمای وان ها از مقدار تنطیم شده برای سیستم هشدار صوتی بیشتر شود ، سیستم خنک کننده چرخشی برای محتوی وان باید فعال گردد.
ماده 38: اگر وان دارای خروجی از پایین باشد ، خروجی پایین می تواند دارای یک سیستم چرخش روغن باشد.
موارد مربوط به رنگ کاری و پوشش دهی
ماده 39: در روش پوشش دهی با اسپری ، باید از یک سیستم پمپ کم فشار و یا یک وان ثقلی با حداکثر ظرفیت 38 لیتر برای فراهم نمودن رنگ استفاده شود. در هنگام وقوع آتش سوزی ، یک ابزار حساس به گرما باید باعث از کار انداختن سیستم پمپ شود. لوله کشی این سیستم نیز باید بصورت اساسی و محکم نصب شده باشد.
ماده 40: در روش پوشش دهی با غلطک ، وقتی از مواد با نقطه اشتعال زیر 60 سانتیگراد استفاده می شود ، از ایجاد جرقه توسط الکتریسیته ساکن به صورت زیر باید جلوگیری شود:
- 1- ارت نمودن قطعات فلزی ( منجمله قطعات چرخنده ) و نصب کلکتورهای استاتیک
- 2- ایجاد یک اتمسفر هادی ( مثلا استفاده از اتمسفر با رطوبت بالا) در منطقه وجود بخارات
موارد مربوط به چربی زدایی
ماده 41: در وان های چربی زدایی با بخار ، کندانسور یا ترموستات سطح بخار باید سطح آنرا حداقل 91 سانتیمتر یا به اندازه نصف عرض وان ، هرکدام که کمتر است ، پایین تر از سطح بالایی وان چربی زدایی نگهدارد. علاوه بر این موارد زیر نیز باید رعایت گردد:
1- در این وان ها ، وقتی که از گاز بعنوان سوخت برای وان استفاده می شود ، باید از ورود بخارات محلول به مخلوط سوخت و هوا جلوگیری شود. در این حالت برای محفظه احتراق باید از نشت هوا به داخل آن جلوگیری نمود.
2- دودکش مورد استفاده باید از مواد مقاوم به خوردگی ساخته شده و به بیرون از کارگاه هدایت شده باشد. اگر اگزوز از نوع مکانیکی باشد باید Draft Diverter نصب شده باشد.
ماده 42: دمای گرمکن باید به صورتی باشد که باعث تجزیه شیمیایی محلول شده و یا مقدار بیش از حد بخار تولید نکند.
ماده 43: در رابطه با وان های سیانیدی ، این وان ها باید مجهز به Dike یا دیگر انواع حفاظ باشند، بطوری که از مخلوط شدن سیانید با اسید در مواقع شکستن وان جلوگیری گردد.
ماده 44: در وان های شستشو و چربی زدایی با اسپری ، اگر وان بصورت باز باشد مقدار اسپری باید متناسب با فضای موجود در کارگاه و تهویه مکانیکی و مقدار هوای ورودی به کارگاه باشد.
ماده 45: در رابطه با روش رنگ کاری الکتروستاتیک موارد زیر باید رعایت گردد:
- 1- از تجهیزات الکتروستاتیک استاندارد و با کیفیت باید استفاده شود.
- 2- این تجهیزات باید بصورت محکم و ثابت نصب شده و بصورت موثر نسبت به زمین توسط عایق های غیرقابل احتراق و بدون تخلخل و تمیز و خشک ، عایق شده باشد.
- 3- برای نگهداری قطعات باید از کانوایر استفاده شود.
- 4- قطعات نباید بصورت دستی در حین رنگ کاری جابه جا شوند.
- 5- فاصله بین قطعات و الکترودهای سیستم الکتروستاتیک ، باید به اندازه حداقل 2 برابر فاصله جرقه زنی باشد. مقدار حداقل فاصله باید توسط یک تابلو در نزدیکی تجهیزات نصب شده باشد.
- 6- در صورتی که تهویه و یا کانوایر از کار بیافتد و یا ارتینگ سیستم فعال شود ، و یا قطعات دارای فاصله 2 برابر فاصله جرقه زنی از الکترود سیستم قرار گیرند ، برق سیستم باید قطع شده و به اپراتور پیغام دهد.
- 7- منطقه انجام رنگ آمیزی الکتروستاتیک باید توسط توری ، ریل یا حفاظ از مناطق دیگر و پرسنل جدا گردد.
- 8- از سیستم اطفاء حریق اسپرینک لر و یا دیگر سیستم های اطفاء حریق باید استفاده گردد.
- 9- برای جمع آوری رنگ های باقی مانده باید از صفحات مخصوص جمع آوری رنگ و یا توری استفاده شود بنحوی که این صفحات و توری ها در یک مکان ایمن شستشو گردند.
پیش نویس نقشه راه صنعت آبکاری انجمن آبکاری ایران /اتحادیه آبکاران تهران
پیش نویس نقشه راه صنعت آبکاری
از نگاه انجمن آبکاری و اتحادیه آبکاران تهران
اردیبهشت 1395
صنایع کشور ما در چند دهه اخیر به علت وجود مسایلی از قبیل اقتصاد مبتنی بر نفت ، مشکلات سیاسی ( مانند جنگ تحمیلی ، تحریم ها و ... ) ، عدم ثبات نرخ ارز و بسیاری مسائل دیگر دچار مشکلات فراوانی شده ، این مشکلات باعث شده صنایع ما شرایط لازم برای پیشرفت و ارائه تولیدات با کیفیت برای رقابت با صنایع مشابه خارجی را نداشته باشد . لذا برای بهبود شرایط در صنایع کشور طراحی برنامه ای مدون و قانونمند برای هر یک از صنایع لازم و ضروری به نظر میرسد بر این اساس تشکل صنایع آبکاری سبز ایران( اتحادیه،انجمن ) برای رسیدن به این اهداف اقدام به تهیه برنامه ای نموده که از آن به عنوان نقشه راه یاد میشود.
در این راستا بررسی های بسیاری توسط تشکل های مختلف نامبرده و همچنین ارگانهای دولتی مانند سازمان محیط زیست بعمل آمده که نشان می دهد نه تنها بهبودی در وضع کارگاه های آبکاری بوجود نیامده ، بلکه با رشد واحدهای بدون مجوز ، کیفیت آبکاری کاهش یافته است . بدین گونه که اکثریت این قبیل کارگاه ها به منظورکاهش قیمت تمام شده برای جذب سفارش بیشتر ، راهکارهایی را پیش گرفته اند که به ضرر صنعت آبکاری و کل صنعت کشور می باشد .از جمله رعایت نکردن استاندارد پوشش ، کاهش حساسیت درکنترل فرآیند ،استفاده از مواد اولیه غیر استاندارد،استفاده از کارگران غیر مجاز ، دفع فاضلاب صنعتی درچاه ویا آبراه عمومی وطبیعت بدون هرگونه پالایش،عدم رعایت بهداشت وهمچنین بهداشت حرفه ای درکارگاه،عدم رعایت قانون کار و تامین اجتماعی ، عدم رعایت اصول ایمنی و حفاظتی برای جلوگیری و یا مهار آتش سوزی، زلزله، سیل و سرقت،همچنین استفاده غیرقانونی از منابع انرژی مانند آب و برق و گاز، عدم پرداخت حق بیمه،فرار مالیاتی و غیره.... این درحالیست که کارگاههای آبکاری که دارای مجوز هستند و همچنین کلیه استانداردهای مصوب را رعایت میکنند به شکل روزافزون تحت کنترل سازمانهای ذی ربط دولتی قرار دارند. در چنین شرایطی بتدریج توان رقابتیخود را با واحدهای بدون پروانه و زیر زمینی و جنبی غیرمجاز از دست میدهند و قادر به ادامه فعالیت نمی باشند.
ازمنظردیگربنابر مطالعات انجام شده به روشهای مختلف میتوان برآورد کرد که حدود 4000 واحد آبکاری در ایران (بعنوان کشور واردکننده) درحال فعالیت است این در حالیست که در آلمان ( بعنوان کشور صادرکننده ) حدوداً 600 واحد آبکاری مشغول به کار هستند .همین امر نشان می دهد که بهره وری در ایران نسبت به کشور های پیشرفته کمتر و در نتیجه قیمت تمام شده به مراتب بالاتر می باشد .
این شرایط برای اغلب صنایع کشور وجود دارد ولی از آنجا که صنعت آبکاری جزء گروهی از صنایع قرار میگیرد که علی رغم مشکلات زیست محیطی از اهمیت زیادی در صنعت کشور برخوردار است لازم است همکاری کاملی بین دولت و بدنه صنف و صنعت وجود داشته باشد . همانطور که میدانیم در کشور برای غلبه بر اینگونه مشکلات ،سازمانهایی همانند) سازمان نظامپزشکی، سازمان نظام مهندسی ساختمان،کانون وکلا و غیره)وجود دارد که وظیفه اصلی آن هماهنگی بین ذینفعان دولتی از یکسو و فعالین بخش خصوصی ازسوی دیگر میباشد.
تشکل صنایع آبکاری سبز ایران بر پایه اصل 44 قانون اساسی و سیاست کوچک سازی دولت که در دستور کار دولت می باشد، برپایی سازمان نظام صنعتی آبکاری را پیشنهاد می نماید تا سازماندهی وضع موجود را اعضای صنعت با مشارکت دولت به عهدهگیرند. با برپایی این سازمان بخشی از وظایف دوایر مختلف دولتی به این سازمان که غیردولتی می باشد محول میشود.
هدف از تشکیل سازمان نظام آبکاری :
1- بهبود فضای کسب و کار
2- رعایت کلیه استانداردهای مصوب ( زیست محیطی ، محصول ، ... )
قسمتی از وظایف سازمان نظام صنعتیآبکاری:
1. شناسایی و ثبت اطلاعات واحد های فعال
2. جلوگیری از فعالیت واحدهای غیرمجاز
3. کاهش ویاقطع کامل آلودگی زیست محیطی صنعت آبکاری
4. کمک در به روز رساندن تجهیزات کارگاه های آبکاری
5. تجمیع کارگاههای کوچک به منظور شکل گیری کارگاه های استاندارد بزرگتر با کارایی به مراتب بیشتر
6. توسعه شرکت های دانش بنیان
7. آموزش نیروی انسانی صنف و صنعت آبکاری
8. ارائه روش هایی برای رعایت استانداردهای لازم در صنعت آبکاری
9. ارائه فرآیندهای جدید صنعت آبکاری ( سازگار با محیط زیست ) و ابلاغ آن جهت جایگزینی باروش های قدیمی
چشم انداز تشکیل سازمان نظام آبکاری:
در واقع چشم انداز صنعت آبکاری در ایران بعد ازتشکیل سازمان نظام آبکاری را میتوان اینگونه ترسیم نمود که بعد از گذشته ریک از برنامه های زمان بندی شده چند ساله به عنوان مثال 5 ساله اول:
1: کلیه واحدهای موجود در این صنف و صنعت شناسایی شده باشند
2: تعداد واحدهای آبکاری غیر مجاز نسبت به شروع به کار افزایش نیابد
3: کلیه واحدها در چهارچوب مقررات زیست محیطی قرار گرفته باشند
4: تیم های تحقیق و کنترل و نمونه برداری سازمان تشکیل گردیده باشد
5: مقدمات انجام کنترل on line فراهم شده باشد
6: قوانین مربوط به جرائم آلودگی محیط زیست بازبینی، تصویب و به کلیه واحدها ابلاغ گردیده باشد
7: قوانین مربوط به جرائم عدم رعایت استاندارد، تدوین، بازبینی، تصویب و ابلاغ گردیده باشد.
8: اقدامات اولیه برای استانداردسازی واحدهای آبکاری انجام گرفته باشد و شرایط گام به گام رسیدن به استاندارد کامل طراحی و به اجرا گذاشته شده باشد.
9: مقررات احداث کارخانه های جدید به طور کامل تدوین و ابلاغ گردیده باشد )کداقتصادی،کدمحیط زیستی،کداستاندارد،کد بیمه اجتماعی،کدسازمان نظام آبکاری( و یاکد فراگیر.__
چشم انداز صنعت آبکاری در ایران ، عبور تدریجی از مشکلات یاد شده بعد از تشکیل سازمان نظام آبکاری می باشد به نحوی که با اجرای برنامه های پنج ساله به تدریج قسمت هایی از مشکلات این صنعت رفع و به هدف نهایی نزدیک شود .
امضاء امضاء
اتحادیه انجمن
رتبه بندی کارگاههای آبکاری
|
تعریف فرضیات (اهداف فرضی ) رتبه بندی کار گاههای آبکاری : 1.باعث ایجاد انگیزه در مدیریت واحد ها برای ارتقا (انگیزه رقابت در گروه های مشترک برای کسب سهم بیشتر بازار-- افزایش کیفیت محصول) (ارزیابی با پرسش نامه) 2.طبقه بندی در صنعت آبکاری باعث توسعه وبهبود می گردد. (چگونه؟ ازریابی با پرسش نامه) 3.طبقه بندی باعث ایجاد معیاری برای تصمیم گیری برای مشتریان صنعت میگردد (رتبه کارگاه)
به منظور انجام برنامه راهبردی صنعت (انجمن صنایع آبکاری) این پروژه (رتبه بندی کارگاه های آبکاری) در دستور کار قرار گرفته است که در مرحله اول تعریف شاخص های ارزیابی و پس از رفع مشکلات احتمالی در شاخصها, مرجع صحه گذاری و نیز مجری رتبه بندی اعلام خواهد شد. از کلیه فعالان و کارشناسان موضوع مورد بحث تقاضا میشود که انتقادات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارند: کلیات مدل EFQM: حوزه توانمندساز 500 : 1. رهبری (1000/100 ) : 2. کارکنان (1000/90) : 3. فرآیند (1000/140): ----------------------------------------------------------فاز اول رتبه بندی 330 امتیاز از کل 500 امتیاز بخش توانمند ساز (مرحله اول ارزیابی) 4. سیاستها و استراتژی (1000/80): 5. منابع و شرکا (1000/90) : ---------------------------------------------------------فاز دوم 170 امتیاز مابقی از حوزه توانمندسازها برای ارزیابی کارگاه های آبکاری حوزه نتایج 500 : (فاز سوم و چهارم ارزیابی برنامه تدوین سال 1391) 6. نتایج کارکنان (1000/90) : 7. نتایج مشتری (1000/200 ) : 8. نتایج جامعه (1000/60) : 9. نتایج کلیدی عملکرد (1000/150) :
این بخش مدیریت سازمان را مورد ارزیابی قرار می دهد و اینکه مدیریت از تکنیک های رهبری چقدر مطلع بوده و در اداره کارگاه آبکاری از آنها استفاده میکنند. 4*تصمیم گیری های مشارکتی در شرکت و درگیر کردن افراد شرکت در تصمیم گیری های مهم شرکت که از روی صورت جلسات شرکت قابل بررسی است.در ضمن موارد اجرایی کردن تصمیماتی که بصورت گروهی در شرکت اتخاذ شده است بعنوان بخش تکمیلی شاخص مورد توجه است. 5*تدوین سیستم تشویق و تنبیه برای شرکت و ایجاد ارتباط بین عملکرد افراد و جبران خدمت (دستمزد) آنها و البته ممکن است در راستای ارزشها و برنامه های کل سازمان باشد. 6*الویت بندی برنامه های بهبود شرکت از این جهت الویت دارد یعنی اولا برنامه بهبود توسط رهبری در دستور کار است و در مرحله بعد به علت وجود منابع محدود در هر سازمانی بر مبنای الویت های سازمان منابع بکار گرفته میشود. 7*فرآیند هایی که در بخش فرآیند ها تعریف شده است دارای متولی باشند. این مقوله بسیار اهمیت دارد و اجرایی شدن موارد مربوط به تمامی فرآیندهای تعریف شده تضمین میگردد.
نکات کلیدی : شرایط احراز مطابق چارت سازمانی باید تعریف شده / مسئول تطبیق هنگام جذب / دستورالعمل های نگهداشت برای هر طبقه / فرایند رشد(مسیر ترقی) برای هر طبقه طراحی شده باشد
توضیح :کلیه موارد فقط با مستندات کتبی تایید شده تاریخ دار مورد پذیرش است 6* وجود نظام تشویق و تنبیه و اجرای شدن آن در مرحله اول و نیز تاثیر آن بر عملکرد و بهره وری سیستم در گذشت زمان مورد ارزیابی قرار میگیرد که نشان از تعریف درست سیستم تشویق و تنبیه و اثر بخشی آن میباشد.
1*فرآیند های تولید که بایستی کلیه مراحل کلیه فرآیندهای کلیدی تولید تعریف شده و شرایط و استانداردهای هر مرحله نیز توصیف گردد. در ضمن کلیه مراحلی که برای کل فرآیند دارای نقش مهم می باشند دارای ایستگاه کنترل نیز باشند. سهم هر بخش (هر فرآیند از فرآیندهای تولید) نیز با توجه به اهمیت بخش در هر سازمانی تعیین میگردد مثلا شرکتی که بخش نیکل کرم آن 70% سهم فروش را بخود اختصاص میدهد در این بخش 70% سهم امتیاز (از 60) را نیز به خود اختصاص خواهد داد. 2*کلیه اقلام ورودی بایستی بصورت کامل از نظر شرایط پذیرش تعریف شده بخصوص اقلام موثر بر کیفیت. مثلا نقش مواد اولیه تولید اهمیت بیشتری از نوع قند مصرفی کارکنان در کنترل فرآیند اقلام ورودی را به خود اختصاص می دهد. در مورد قطعاتی که برای دریافت خدمات پوشش هم وارد سازمان میشوند وضع به همین شکل است زیرا ممکن است بعضی از خواص در قطعه نوع و استاندارد پوشش را تحت الشعاع قرار دهد که لزوم تعریف این شاخصه ها را مشخص میکند. توضیح کلی: همانطویکه مشخص است کلیه موارد بالا باید در دوره تناوبهای مشخص از قبل تعیین شده مورد بازنگری قرار گیرد و مطابق با شرایط روز سازمان و محیط تغییر و تطبیق یابد. ادامه دارد... و در فاز دوم ارزیابی که از سال دوم شروع ارزیابی به بعد انجام خواهد شد!
ادامه دارد...90.10.01 حوزه نتایج 500 از 1000 امتیاز کل:90.10.30 6.نتایج مشتری 200 7.نتایج کارکنان 90 8.نتایج جامعه 60 9.نتایج کلیدی عملکرد 150 6.نتایج مشتری 200 امتیاز 6.1 ) مقیاس ادارکی نتایج مشتری: 70 از 200 امتیاز در مورد مقیاس ادراکی روش پیش بینی شده نظر سنجی از مشتریان میباشد که با طراحی فرم امکان پذیر است در اینده فرمهای پیشنهادی انجمن در دسترس قرار میگیرد. 6.1.1 ) تصویر سازمان نزد مشتری 30 امتیاز (هر بند 5 امتیاز) 6.1.1.1 ) در دسترس بودن : قابلیت دسترسی به شخصی پاسخگو در موارد ضروری 6.1.1.2 ) ارتباطات : روابط صمیمانه و راحت؟ با مشتری 6.1.1.3 ) شفافیت : صداقت در گفتار و رفتار با مشتری 6.1.1.4 ) انعطاف پذیری : تمایل به تغییر در مقابل نیازهای متغییر مشتری 6.1.1.5) رفتار آینده ساز: داشتن برنامه و چشم انداز و بسنده نکردن به شرایط حال از نگاه مشتری 6.1.1.6 ) پاسخگویی : قبول مسئولیت کارهای انجام شده در مقابل مشتری 6.1.2 )محصولات و خدمات : 15 امتیاز ( هر بند زیر 2.5 امتیاز) 6.1.2.1 ) کیفیت : مناسب برای استفاده انچه که مشتری خواسته است 6.1.2.2 ) ارزش : میزان قیمت و هزینه دریافتی در قبال دریافت؟ 6.1.2.3 ) قابلیت اطمینان و پایایی:اطمینان از یکنواختی شرایط کیفی خدمات و محصول بصورت یکنواخت 6.1.2.4 ) نوآوری در طراحی:تامین نیاز های نوگرایانه حال و اینده مشتری 6.1.2.5 ) تحویل مناسب:زمان و مکان و هزینه تحویل مناسب مطابق توافق با مشتری 6.1.2.6 ) جنبه های زیست محیطی : مراقبت از مسائل محیط زیست و توصیه های جدید محیط زیست دوست 6.1.3 ) فروش و پشتیبانی پس از فروش: 15 امتیاز برای 4 مورد 6.1.3.1 ) توانایی ها و رفتار کارکنان 6.1.3.2 ) رسیدگی به شکایات 6.1.3.3 ) زمان پاسخگویی 6.1.3.4 ) تدارك ضمانت و گارانتي 6.1.4 ) وفاداری مشتریان: 10 امتیاز 6.1.4.1 ) تصميم به خريد مجدد 6.1.4.2 ) تمايل به خريد ساير محصولات و خدمات سازمان 6.1.4.3 ) تمايل به معرفي و توصيه سازمان به ديگران 6.2 ) شاخص های عملکردی نتایج مشتری: شاخص های عملکردی: 130 از 200 امتیاز کل مر بوطه به نتایج مشتری 6.2.1 ) تصویر سازمان 30 امتیاز (بند اول 20 و بند دوم 10 امتیاز) 6.2.1.1 ) تعداد تقدير نامه هاي دريافتي از مشتريان وتعداد دفعات نامزد شدن براي جوايز 20 6.2.1.2 ) پوشش خبري (آیا در کشور ما امکان رد یابی داریم؟) 10 6.2.2 ) محصول و خدمات : 60 امتیاز (سهم هر بند مشخص خواهد شد) 6.2.2.1 ) رقابت پذيري 6.2.2.2 ) ميزان خرابي ، خطا و مرجوعي 6.2.2.3 ) تأييديه هاي كيفيت و زيست محيطي 6.2.2.4 ) تدارك ضمانت و گارانتي 6.2.2.5 ) شكايات 6.2.2.6 ) شاخص هاي ترابري 6.2.2.7 ) چرخة عمر محصول 6.2.2.8 ) نوآوري در طراحي 6.2.2.9 ) مدت زمان ارائه محصول به بازار 6.2.3 ) فروش و پشتيباني پس از فروش : 20 امتیاز 6.2.3.1 ) تقاضا براي آموزش از طرف مشتری 6.2.3.2 ) رسيدگي به شكايات مشتری 6.2.3.3 ) ميزان پاسخگويي به مشتری 6.2.4 ) وفاداري : 20 امتیاز 6.2.4.1 ) مدت زمان تداوم ارتباط 6.2.4.2 ) توصيه هاي مؤثر 6.2.4.3 ) تناوب يا ارزش پولي سفارشات 6.2.4.4 ) تعداد شكايات و قدرداني ها 6.2.4.5 ) كسب و كارهاي جديد و يا از دست رفته 6.2.4.6 ) نگهداري و حفظ مشتري 7.نتایج کارکنان 90 از 500 7.1. ) مقياس ادراكي کارکنان (بخش ادراکی 30 امتیاز) اين مقياس ها، بيانگر ادراكات كاركنان از سازمان است . ( به عنوان مثال اين اندازه ها از طريق نظر سنجي ها ، گروههاي نمونه ، مصاحبه ها و ارزيابي هاي ساختار يافته به دست آيند) 7.1.1 ) انگيزش 10 امتیاز: - توسعه شغلي- ارتباطات- تفويض اختيار- فرصت هاي برابر- مشاركت- رهبري- فرصتهاي يادگيري و دستيابي به اهداف- قدرداني- تعيين اهداف و ارزيابي- ارزشهاي سازماني ، آرمان ، مأموريت ، - خط مشي و استراتژي - آموزش و توسعه 7.1.1 ) رضايتمندي 20 امتیاز: - فعاليتهاي اداري سازماني- شرايط استخدام- تسهيلات و خدمات- شرايط ايمني و بهداشت- امنيت شغلي- حقوق و مزايا- روابط همكاران- مديريت تغيير و تحول- خط مشي و اثرات زيست محيطي سازمان- نقش سازمان در اجتماع محلي و جامعه- شرايط محيطي کار 7.2 ) شاخص هاي عملكردي کارکنان (بخش 60 امتیاز) اين شاخص ها ، شاخص هايي داخلي هستند كه توسط سازمان به منظور پايش ، درك ، پيش بيني و بهبود عملكرد سازمان و پيش بيني ادراكات آنان به كار گرفته مي شوند. 7.2.1 ) دست آوردها : 10 امتیاز 7.2.1.1 ) - تقابل شايستگي هاي مورد نياز سازمان در قياس با شايستگي هاي موجود 7.2.1.2 ) - بهره وري 7.2.1.3 ) - ميزان موفقيت آموزشها و برنامه هاي توسعه كاركنان در دستيابي به اهداف 7.2.1.4 ) - جوايز و تقدير هاي بيروني 7.2.2 ) انگيزه و مشاركت : 10 7.2.2.1 ) - مشاركت در گروه هاي بهبود 7.2.2.2 ) - مشاركت در نظام پيشنهادات 7.2.2.3 ) - سطوح آموزش و توسعه 7.2.2.4 ) - مزاياي قابل اندازه گيري كار گروهي 7.2.2.5 ) - قدرداني از اشخاص و گروه ها 7.2.2.6 ) - ميزان پاسخگوئي به نظر سنجي هاي كاركنان 7.2.3 ) رضايتمندي : 20 7.2.3.1 ) - ميزان غيبت و بيماري 7.2.3.2 ) - ميزان حوادث 7.2.3.3 ) - شكايات و نارضايتي ها 7.2.3.4 ) - روندهاي استخدام 7.2.3.5 ) - ميزان جذب و ترك سازمان و وفاداري كاركنان 7.2.3.6 ) - اعتصاب ها 7.2.3.7 ) - ميزان استفاده از تسهيلات و مزاياي ايجاد شده توسط سازمان 7.2.4 ) خدمات مهيا شده براي كاركنان سازمان 20 7.2.4.1 )- دقت در امور اداري كاركنان 7.2.4.2 ) - اثر بخشي ارتباطات 7.2.4.3 ) - سرعت پاسخگويي به درخواست ها 7.2.4.4 ) - ارزيابي آموزش ها ادامه دارد نتایج جامعه و نتایج شاخص های کلیدی عملکرد بزودی از داوطلبین علاقمند به ارزیابی کارگاه خود و یا همکاری در این بخش با دبیرخانه انجمن تماس حاصل فرمایند. |
لیست پروژه های خروجی عارضه یابی
لیست پروژه های خروجی عارضه یابی
شرکت نوسازی صنایع صنایع ایران- شرکت تعاونی صنایع آبکاری 1386
مجری: شرکت مشاوره و خدمات مدیریت پیشگامان جاوید
پروژه عارضه صنعت آبکاری در سال 1386 با پیشنهاد و پیگیری شرکت تعاونی صنایع آبکاری ایران و با هدف مطالعات زیر بنایی به منظور برنامه ریزی صنعت با همکاری شرکت نوسازی صنایع انجام پذیرفت. در این پروژه که توسط شرکت پیشگامان جاوید صورت پذیرفت نمایندگان ساماندهی شهرداری- محیط زیست استان تهران- انجمن صنایع آبکاری - اتحادیه آبکاران تهران- شرکت تعاونی صنایع آبکاری- اساتید دانشگاه و نمایندگان صنعت و نماینده نوسازی صنایع نیز در جلسات دورهای گزارشدهی این شرکت حضور داشتند که خلاصه آن در نشریه صنعت آبکاری شماره 46 در 37 صفحه آمده است. در این بخش فقط سعی شده که پروژه های تعریف شده توسط شرکت مشاور برای برون رفت از عارضه صنعت به سمت وضعیت مطلوب معرفی و به نقد علاقمندان گذاشته شده است. خواهشمند است پس از مطالعه مطالب زیر انجمن را با نظرات خود بهره مند نمایید. بدیهی است علاقمندان میتوانند برای کسب اطلاعات بیشتر با دبیرخانه تماس حاصل فرمایند.
پروژههای پیشنهادی:
- 1: اعمال فشار مهار کننده به منظور کاهش تقاضا برای خدمات واحد های آبکاری غیر مجاز با تکیه بر تاکتیک های زیر:
- کاهش تقاضا از آبکاری های غیر مجاز توسط واحد های صنعتی فعال از طریق بازدارندگی، تشویق، فرهنگ سازی
- ممانعت از ادامه فعالیت کلیه واحدهای صنعتی (نه فقط آبکاری) در مجاورت شهرها و هدایت آنها به شهرکای صنعتی در بلند مدت و در نهایت منجر به کاهش تقاضا مذکور گردد.
- 2: اعمال فشار مهار کننده از طریق ایجاد مانع در تامین مواد اولیه و تجهیزات واحدهای ابکاری غیر مجاز با تاکید بر تاکتیک های ذیل:
- ممانعت از عرضه مواد اولیه و تجیهزات آبکاری از سوی تامین کنندگان به واحدهای آبکاری غیر مجاز بطور موازی از طریق بازدارندگی,تشویقی و فرهنگ سازی
- 3: اعمال فشار مهار کننده در ممانعت مستقیم از فعالیت واحدهای آبکاری غیر مجاز از طریق تاکتیک های زیر:
- ممانعت از ادامه فعالیت واحدهای غیر مجاز از طریق: نظارت مستمر و اثر بخش سازمانهای ذیربط و اطلاع رسانی همگانی از مضررات زندگی در مجاورت واحد های غیر مجاز (غیر استاندارد)
- 4:اعمال فشارپیش برنده از طریق کمک به استقرار واحدهای آبکاری در شهرک های صنعتی با تاکید بر تاکتیک های زیر:
- تشویق واحد های برای استقرار در شهرک های صنعتی از طریق:
- فراهم نمودن زیر ساخت های لازم در تمامی شهرک های صنعتی که واحد های صنعتی فعال در آنها متقاضی خدمات آبکاری هستند.
- حمایت مادی و معنوی کافی از متقاضیان استقرار در شهرکها از طریق سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی و ترغیب مسئولین شهرکهای صنعتی به همکاری دراین زمینه.
- توجه به فعالیت های رسانه ای اطلاع رسانی و فرهنگ سازی گسترده برای افزایش آگاهی و شناخت فعالان صنعت آبکاری به مزایای استقرار در شهرک های صنعتی
مشخص شد که غالب واحد های آبکاری مستقل (جاب شاپ) و بسیار از واحدهای جنبی(کپتیو شاپ) در ابعاد خرد و کوچک و ندرتا در حد متوسط فعالیت می نمایند, بصورت مالک-مدیر و با رویکرد سنتی اداره میشوند, از نیروی کار محدود با سواد نسبتا کم برخوردار بوده و کیفیت زندگی کاری درکارگاه های آنان پایین است. بخش عمده ای از این واحدها همان واحدهای غیرمجاز هستند که پروژههای بهبود قبلی برای آنها مقدم به شمار میرود. لیکن برای رفع مشکلات اخیر پروژههای بهبود ذیل پیشنهاد میگردد:
5: استفاده از اهرمهای کششی و پیش برنده از سوی واحد های صنعتی بزرگ ازطریق توسعه زنجیره تامین خود و سرمایه گذاری در صنعت آبکاری با تاکید بر تاکتیک های ذیل:
- مشارکت فنی و مالی در پیمانکاران
- پیمانکاری حرفه ای در درون کارخانه جات
- سرمایه گذاری و حمایت فنی و آزمایشگاهی و مراکز آزمون و بازرسی با مشارکت فعالان صنعت
- 6: اعمال فشار مهارکننده بر واحدهای صنعتی به منظور هدایت تقاضای آنها به سمت واحدهای مجاز و واجد صلاحیت با تاکید بر تاکتیک های زیر:
- فشار شرکت های معظم (منظور شرکت های نظیر ایران خودرو- سایپا)
- اجباری کردن استانداردهای کپتیوشاپ
- 7: اعمال فشار پیش برنده از طیف توسعه حمایت های دولتی از واحدهای آبکاری در مقام واحدهای کوچک و متوسط با تکیه بر تاکتیک های ذیل:
- ترغیب دولت برای حمایت از جاب شاپ sme
- تمامی شهرک های صنعتی پذیرای کارگاه آبکاری باشند
- ترغیب شهرک های صنعتی مرتبط برای ایجاد زیر ساخت برای استقرار
- بهره گیری از حمایت های مالی برای نوسازی کارگاه های کوچک
- 8: اعمال فشار پیش برنده از طریق تربیت نیروی کار متخصص در سطوح مختلف اپراتوری, کارشناسی و بالاتر صنعت آبکاری با تاکید بر تاکتیکهای ذیل:
- تشویق آموزش و پرورش برای تعریف دوره های کوتاه و هنرستان و علمی و کاربردی
- ایجاد پژوهشگاه های علمی و تهیه وفیلم و ابزار کمک آموزش
- تعریف پروژه های پیش برنده در دانشگاهها با همکا ری تشکل ها
- 9: اعمال فشار پیش برنده از طریق توسعه تشکل های صنعتی در صنعت آبکاری و سازماندهی آنها درکنار یکدیگر با تاکید بر تاکتیک های ذیل:
- حمایت از انجمن تازه تاسیس آبکاری و ایجاد حداقل سه کمیته فرعی در آن برای فعالان خدمات آبکاری, تامین کنندگان مواد اولیه آبکاری و تامین کنندگان تجهیزات آبکاری.
- تاکید بر ایجاد تشکل های کارگری در صنعت آبکاری به منظور حمایت از حقوق کارگران فعال در این صنعت و تلاش برای بهبود کیفیت زندگی آنان.
- تاکید بر استمرار و تشدید فعالیتها تعاونی موجود در صنعت آبکاری
- تاکید با تشکیل انجمن علمی آبکاری با همکاری دانشگاه ها و مراکز پژوهشی موبوطه
- افزایش تعامل صنعت آبکاری با تشکل های صنفی مرتبط با آبکاری درسطح کل جامعه و ترغیب آنها به تغییر ماهیت و مجوز خود از صنفی به صنعتی
- تشکیل کمیته راهبری صنعت آبکاری با حضور نمایندگان تشکل های مختلف (شرکت تعاونی- انجمن آبکاری- اتحادیه آبکاران)
- انجام مطالعات بازار و مطالعات الگو برداری از صنعت آبکاری در کشورهای دیگر
- تدوین برنامه استراتژیک صنعت آبکاری کشور
- برگزاری همایش ها ؛ نشست ها و نمایشگاه های صنعت آبکاری مشترک با صنایع متقاضی در سطح داخلی و بین المللی
- همکاری با مراکز ذیصلاح از جمله وزارت صنایع و معادن؛ مرکز آمار در بازنگری نظام طبقه بندی و کدگذاری فعالیت های مرتبط با صنعت آبکاری و خدمات بالادستی و پایین دستی
- 10: اعمال فشار پیش برنده از طریق برقراری تعاملات سازنده و مستمر بین تشکل های صنعت آبکاری و سازمان های دولتی و عمومی ذینفع و مرتبط , با تاکید بر تاکتیک های زیر:
- فعالیت کمیته قوانین و مقررات و روابط عمومی در صنعت آبکاری با حضور نمایندگان تشکل های صنعت و دعوت از نمایندگان سازمان های دولتی ذیربط از جمله وزارت صنایع ,بازرگانی, محیط زیست,صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی و شهرداری به منظور اتخاذ سیاستهای واحد در برخورد های همزمان از نوع بازدارنده و تشویقی با واحد های آبکاری و اطلاع رسانی عمومی به جامعه
- تلاش در جهت ماهیت صنعتی فعالیت های آبکاری در کمیته مذکور و اخذ موافقت های ذینفعان دولتی مربوطه در یکپارچه سازی فرآیند صدور مجوز فعالیت برای و احد آبکاری از طریق وزارت صنایع
- تلاش برای توجه سازمانهای دولتی ذینفع در کمیته مذکور , درتوجه بیش از پیش به سیاستهای تشویقی در برخورد با واحد های آبکاری به موازات سیاستهای بازدارنده و تنبیهی
- تلاش برای توجیه سازمانهای دولتی ذینفع در کمیته مذکور جهت توجه بیشتر از پیش به اثر بخشی رسانه های عمومی و مزایای اطلاع رسانی درباره مضررات فعالیتهای غیر مجاز و مخرب محیط زیست در صنعت آبکاری برای کارکنان و ساکنین مجاور آنها و دعوت از عموم مردم برای همکاری در شناسایی فعالان غیر مجاز درمناطق مسکونی و حومه شهرها .لازم به ذکر است هزینه استفاده از رسانه عمومی و اطلاع رسانی در سطح جامعه در مقابل هزینه های ضرر و زیان وارده به محیط زیست و مشکلات بهداشتی برای افراد جامعه ناچیز است.
- 11: اعمال فشار پیش برنده از طریق تشکل های صنعت ابکاری با حامیان نوسازی و ساماندهی به این صنعت, با تاکید بر تاکتیک های زیر:
- تاکید ایجاد کمیته نوسازی و ساماندهی صنعت آبکاری با حضور نمایندگان تشکل های صنعت , سازمان صنایع کوچک, شهرک های صنعتی, شرکت نوسازی صنایع , سازمان فنی حرفه ای ؛ نماینده دانشگاه های داوطلب و نماینده شرکت های معظم
- ایجاد انسجام در برنامه های حمایتی از این واحد های کوچک و متوسط صنعتی
- کمک مالی و تخصصی به توسعه سازمانی و بهبود نظام مدیریتی و پشتبانی در واحد های آبکاری
- برنام ریزی و طراحی نظام های تشویقی برای انتقال تدریجی واحد های آبکاری به درون شهرکهای صنعتی
- برنامه ریزی آموزشی و توسعه نیروی انسانی واحدهای آبکاری
- افزایش تعامل و مشارکنت دانشگاه ها و مراکز آموزشی کشور در فرآیند نوسازی و ساماندهی به صنعت آبکاری و استفاده متقابل از امکانات طرفین در این رابطه
- 12: تاکید بر ایجاد کمیته توسعه بازار و مدیریت روابط مشتری با حضور نمایندگان تشکل های صنعت و نمایندگان مجموعه های معظم متقاضی خدمات آبکاری و تلاش برای:
- افزایش تعامل و مشارکت مجموعه های معظم صنعتی کشور از جنبه های مادی و معنوی در برنامه های نوسازی و تجدید ساختار صنعت ابکاری
- مشارکت درایحاد مراکز واسطه فنی - بازرسی مانند آزمایشگاه ها و مراکز بازرسی به منظور افزایش زبان فنی مشترک و بهبود تعاملات فنی و کیفی بین صنعت آبکاری و مشتریان صنعتی
- کمک به تدوین مبانی اصولی برای فرآیند قیمت گذاری خدمات آبکاری و شفاف سازی تعاملات حقوقی و تعهدات فی مابین واحد های ابکاری و مشتریان صنعتی
- هدایت تقاضاهای عمده آبکاری به سمت واحد های مجاز و تعامل در رابطه با نحوه ارزیابی و تایید صلاحیت واحد های آبکاری
- ترغیت سرمایه گذاری برای توسعه روشهای آبکاری نوین مورد نیاز صنایع
- اعمال فشار پیش برنده از طریق تعامل تشکل های آبکاری با ذینفعان بیرونی صنعت در حوزه تکنولوژی ,با تاکید بر تاکتیک های زیر :
- استاندارد سازی با همکاری سازمانهای ذیربط
- برنامه ریزی به منظور حذف مواد اولیه دارای اثرات مخرب زیست محیطی از فرآیند های آبکاری
برنامه ریزی برای انتقال و بومی سازی تکنولوژی های نوین در فرآیند آبکاری